பக்கம்:இராவண காவியம்.pdf/236

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

23 24. அன்னவள் நிம்மோ ரிங்கண் அடைதரபி மொழி தள்ள ரயில் இன்னல்கள் பலவுஞ் செய்தே எதிர்ப்பவர் தம்மைக் கொன்றும் தன்னல முடையான் தங்கள் தாயக மெனவே நம்மோர் துன்னுதல் கூ !டாதென்று துரத்தினா ளெனையுங் கூட. துமட்டுமன் றி யாஞ்செய் பருமறை வேள்வி தன் னைத் தீதெனச் சிவந்தே யுன் னாள் செய்யவொண் ணாது செய்தாள்; ஆதலா லடைந்தங் குன்னை யழைத்துவக் தனன்கா ணென்ன எதெனின் கடமை யென் ( ேப யிகலியாங் கிருந்தா ரம்மா, ஆயிடை யவர்க ளிவ்வா றளவளா யிருக்கப் பெற்ற தாயினு மிகுந்த வன்பிற் றரிறரைக் கண்போற் காக்கும் சேயுளம் படைத்த செல்வத தேவியு மங்காள் மாலை கோயிலை நீங்கி பின் னார் குலவிட வுலவச் சென்றாள். 25. முயற்கையி லிருந்து கீழ்வாய் முந்திரி யேனு ச் தப்பா அயிற்கைய ரருகி லா!! லரசியு (மருமை யான இயற்கையி னியல்பு தன்னை ஒருகணுங் குளிரக்கண்டே செயற்கையி னரி யலார் சூழச் சென்றன ள வர்கள் பக்கம். 26, சோலையில் தோழி மார்கள் சூழ்தரக் கனிபோ டாவின் பாலையு பின் ன வென்னப் பழித்தசெந் தமிழ்த்தாய் - செல்லும் காலையங் குலவி வந்த கருந்தொழி லாளன் கண்டிவ் வேலைபோ லென்று மேற்ற வேலையீங் கமைதல் இல் லை. -87. என் றவ னிருண்ட நெஞ்சி லெ ண ணியே யயோத்தி ராமன் நின் றவவ் விடத்தை கண்ணி நினைத்ததை முடிக்க , வல்லோய்! சென் றியாம் தேடும் செல்வம் தேடிவந் ததுவே நம்மை ஒன் றிடி தெனிற் போக்கி யு டுபயன் வேறொன் றுண்டோ 25, முயறகை-முய ற சி ஒரு திரி -கால் தரிசு கீழவாய். கீழ். அயில்-வேல்

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:இராவண_காவியம்.pdf/236&oldid=987757" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது