பக்கம்:இராவண காவியம்.pdf/513

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

பெய்ப் படலம் 2, தொகையோர் நாட்டு மக்கள் தூற்றிய பின் மன்னார் சாகிலா ரென்னில் முன் னர் சலிப்பறத் தொகுத்து க வைத்த வர்கையும் புகழும் மானம் போன பின் வாமு மோ தான் ஆகையால் (மானே நானெவ் வாறு னைப் பிரிவே னென்றான். $0. பெருகொளி மார்பா! ஓரார் பிதற்றக் கஞ்ச லாமோ திருகுத லொழி பீரென்று தேறறியே சென்று மாதும் ஒருவரு மறியா வண்ண மொருத்தியும் தனியா யேகிச் சரயுவில் வீழ்ந்து பாவம்! தற்கொலை செய்து கொண்டார். 41. வாடையென் குழலாள் தன் கா வெள் கக ரொன்றோ காட்டும் தேடி.யே காணா ராகித திகைத்துகெ1 5 கிமுது பின்னர் நீடிய பெருங்கப் பாடு நெகிழ்ந்துகாட் டொலைவைத் தேறிக் கூடிய வுறவு நீங்கக் கொடியிடை பார்வை யெண்ணி. 42. வெறிபிடித் தவன்பே17 (3417 வா வெற்றரை பிதற்றி யேங்கிப் பிறர்பழி வருத்த மானம் 11.சித் திடப் பொறானாய் மேனி முனைப் பிரிக்கா வாட்டின் முடுக்கிவந் (தேனென் றவா! அறிவிழந் தவனும் போல் புற்றில்ஈழ்ந் திறந்திட் டானே, வே 22? 48, மடங்க லந் தறிவு (Dா நீ*. 'ய: ரா பயன் மடுவில் க ,,நந்த' க் கபஃள நேர் ஒடுங்கிய க ,, லி னஃa, alt.4i| "வா வென்; சேங்கிய விழவொ&பி (பொய்யா றடடங்கிய பின் ன ரிறந்தவன் 10க்க kாரிய முறைப்படி. யி றுதிச் சடங்குகள் செய்தே தொ 1. ர்ந் தியாண் டாண்டுந் தகவல் புரிந்திருந் தனரே. 2, முறி - தளிர். -ஆ -ஆ- இரக்கம், 41. தன் அது. அது சிதிர்க்கடன்

"https://ta.wikisource.org/w/index.php?title=பக்கம்:இராவண_காவியம்.pdf/513&oldid=988019" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது