கனிச்சாறு 5/117
114
விளையாட்டும் வேடிக்கையும்!
விளையாட் டென்றும்
வேடிக்கை யென்றும்
வீணாய்ப் பொழுதைக் கழிக்காதே! - உன்
இளமைக் காலம்
இனிமைக் காலம்!
இழிவாய் அதனை இழக்காதே!
களியாட் டென்றும்
கவறாட் டென்றும்
காசை வீணாய்த் தொலைக்காதே!
ஒளியாய் உள்ளத்
துணர்வும் அறிவும்
ஒருங்கே இழந்து மலைக்காதே!
உளத்தை பயிற்று;
உடலைப் பயிற்று;
ஓய்வை வீணாய்ப் போக்காதே! - மனக்
களத்தை உழுது
கருத்தைப் பயிர்செய்;
கறம்பாய் அதனை ஆக்காதே!
-1979