நற்றிணை 1/007
7. வானம் மின்னலிடும்!
- பாடியவர் : நல்வெள்ளியார்.
- திணை : பாலை.
- துறை : பட்ட பின்றை வரையாது கிழவோன் நெட்டிடைக்கழிந்து பொருள்வயிற் பிரிய, ஆற்றாளாய தலைவிக்குத் தோழி சொல்லியது.
(து–வி.) தலைவி அறத்தொடு நின்றதன் பின்னாக, அவளை வரைந்து கொள்ளாது, வரைபொருளைக் குறித்து நெடுந்தொலைவுக்குத் தலைவன் பிரிந்து போயினான். அந்தப் பிரிவுக்கு ஆற்றாளாய் நலிந்தாள் தலைவி. அதனைக்கண்ட தோழி, தலைவன் குறித்த கார்காலத்தினது வரவைக் காட்டி, அவளைத் தெளிவிக்கின்றாள்.]
சூருடை நனந்தலைச் சுனைநீர் மல்கப்
பெருவரை அடுக்கத்து அருவி யார்ப்பக்
கல்லலைத்து இழிதரும் கடுவரற் கான்யாற்றுக்
கழைமாய் நீத்தம் காடலை யார்ப்பத்
தழங்குகுரல் ஏறொடு முழங்கி, வானம்
5
இன்னே பெய்ய மின்னுமால் — தோழி
வெண்ணெல் அருந்திய வரிநுதல் யானை
தண்ணறுஞ் சிலம்பில் துஞ்சும்
சிறியிலைச் சந்தின வாடுபெருங் காட்டே.
தோழீ! மூங்கிலின் வெண்ணெல்லைத் தின்றதான வரிகள் பொருந்திய நெற்றியைக் கொண்ட யானையானது, தண்ணிதாக நறுமணங் கமழ்ந்து கொண்டிருக்கின்ற மலைப்பக்கத்திலே சென்று, தான் உறக்கங்கொள்ளும். சிறியலைகளையுடைய சந்தனமரங்களும் கோடையால் வாடிப் போயிருக்கின்ற அத்தகைய பெருங்காட்டினிடத்தே –
அச்சத்தை உடையதும், இடமகன்றதுமான சுனையிடத்தே நீர் நிறையவும், பெரிதான மூங்கில்களைக் கொண்டுள்ள மலையடுக்கத்தே அருவிகள் ஆரவாரிக்கவும், கற்களைப் புரட்டிக் கொண்டதாக ஓடிவருகின்ற கடிதான நீர்வரத்தையுடைய காட்டாற்றினிடத்தே, கரையிலுள்ள மூங்கிலும் முழுகுமாறு செல்லும் வெள்ளத்தின் அலைகளானவை, காட்டிடத்து எல்லாம் மோதி ஆரவாரிக்கவும், ஒலிக்கின்ற இடியேற்றோடும் முழக்கமிட்டதாக, வானமும் இப்பொழுதிலேயே பெய்தற்குத் தொடங்கினாற்போல மின்னா நிற்கின்றது. அதனைக் காண்பாயாக!
கருத்து : "கார்காலம் தொடங்கியதாகலின், நின் காதலரும் தம் சொற்பிழையாராய் விரைய நின்னிடத்து வருவர்; அதனால், நின் துன்பமும் தீரும். நீ அதுவரை ஆற்றியிருப்பாயாக" என்பதாம்.
சொற்பொருள் : சூர் அச்சம். நனந்தலை – பரந்த இடம். வரை – மூங்கில்; கழை – மூங்கில்; ஓடக்கோலும் ஆம். நீத்தம் – வெள்ளம். தழங்கு குரல் – முழங்கும் ஒலி. ஏறு – இடியேறு. வெண்ணெல் – வெள்ளை நெல்; மூங்கிலின் நெல்.
விளக்கம் : 'தனக்கு வளத்தைத் தந்திருந்த மழையானது தன்பால் வந்து அருளாமையினாலே, வாட்டமுற்றுக் கிடந்த மலைப்பக்கத்தின் கோடைக்காய்ச்சல் அகலுமாறு, வானத்தே கார்மேகம் மின்னலிட்டு இடியேற்றோடும் எழுகின்றது. அவ்வாறே பிரிவாலாகிய நின்னது பெருவருத்தமும் அகலும்' என்று தேற்றுகின்றாள் தோழி. 'சூருடை நனந்தலை' என்றது. அணங்குகளையுடைய மலைப்பக்கம் என்பதனாலாம்.'வெண்ணெல் அருந்திய வரிநுதல் யானை, தண் நறுஞ்சிலம்பின் துஞ்சும் சிறியிலைச் சந்தின பெருங்காடு' என்றது. கோடைக்கு முற்பட்ட வளமான காட்டின் தன்மையைச் சுட்டிக் கூறியதாகும். அத்தகைய காடும் வாடியது என்பாள், 'வாடு பெருங்காடு' என்கின்றனள்.
இறைச்சிகள் : (1) 'வாடிய காட்டை வாழ்விக்க மழை பெயலைத் தொடங்கப் போகின்றது' என்றது, அக்காலத்துச் சொற்பிழையாராய் நின் காதலரும் வந்து நின்னை வாழ்விப்பர் என்பதாம். (2) மூங்கில் நெல்லருந்திய யானை சத்தனக் காட்டிடத்தே கவலையின்றித் துயிலுமாறு போல, நீயும் இன்புற்றனையாய்ச் சாந்தம் கமழும் தலைவனின் மார்பிடத்தே துயில்தலைப் பெறுவாய் என்பதாம்.