124
அணியறுபது
அரிய சோதி
திருக்குறளே! நீதோன்றிச் செந்தமிழில் செழுஞ்சோதி எங்கும் வீசி அருக்கன் என நிலவியிந்த அகிலவுல கங்களுக்கும் அறிவு காட்டிப் பெருக்கமுடன் நின்றுள்ளாய்! தமிழர் எனப் பிறந்தவர்உன் பெருமை ஒர்ந்தே உருக்கமுடன் ஒழுகி ஒளி பெறும்நாளே
உயர்நாளாம்; உறுநாள் என்றோ? (2)
தெய்வ நிதி.
தேவர் அருள் அமுதான திருக்குறளாம் தெய்வநிதி எந்த வீட்டில் மேவியுளது, அவ்வீடே மேலான மெய்வீடாம்; மேவல் இன்றேல் பாவ இருள் படர்ந்தறிவு பாழான பழிவீடாம்; பழிநே ராமல் ஆவலுடன் பயின்றுயர்வார் அமரர்.என இலங்குவார் அறிவு கூர்ந்தே. {3)
கதியின்பம்
வள்ளுவரை வான்குறளே வாயளவில் பேசுகின்றார்; மக்கள்முன்பு தெள்ளுரைகள் பலகூறித் தெளிந்தவர்போல் நடிக்கின்றார்; சிந்தை கூர்ந்தே உள்ளுணர்வை, உறுபொருளே, உயர்சுவையை, உண்மையாய் ஒர்ந்து வாழ்ந்து கள்ளமற ஒழுகுவார் எவர் அவரே கதியின்பம் காண்கின்றாரே. (4)
