60 அண்ணல் அநுமன்
தொடங்குகின்றான். அவன் கருதியபடியே அவன் இந்திரசித்தால் பாசத்தால் கட்டப்பெற்று, இராவணன் முன் நிறுத்தப்பெறுகின்றான் என்பதை நாம் அறிவோம். இங்கு நாம் அதுமனைச் ‘சிந்தனைச் செம்மலாகக் கான முடிகின்றது. எப்போதும் முதல் சிந்தனை சரியாக இராது என்பதையும் அறிகின்றோம்.
சிந்தனை 5 : இந்திரசித்தன் நான்முகன் கணையை ஏவி அதுமனைப் பாசத்தால் பிணித்துக் கம்பீரமாக வீற்றிருக்கும் இராவணன் முன்" கொண்டுவந்து நிறுத்துகின்றான். தொலைவிலிருக்கும் போதே,
"இருந்த எண்திசைக் கிழவனை
மாருதி எதிர்ந்தான்' (எதிர்ந்தான் - கண்டான்) கண்டவுடன் சீற்றம் தலைக்கேறுகின்றது. "கருந்திண் நாகத்தை நோக்கிய
கலுழனின் கனன்றான் திருந்து தோளிடை வீக்கிய பாசத்தைச் சிந்தி உருந்து நஞ்சுபோல் பவன்வயின்
பாய்வென்என்று உடன்றான்” ” (கருந்திண் நாகம் - கரிய வலிய பாம்பு, கலுழன் - கருடன்; வீக்கிய - கட்டியுள்ள சிந்தி - சிதற அடித்து: உருந்து - கோபித்து; உடன்றான் - உக்கிரம் கொண்டான்)
கோபத்தால் செய்யும் சிந்தனை : "இவன் உறங்குகின்ற போது இவனைக் கொல்லுதல் பழியெனக் கருதிக் கொல்லாது விட்டேன். இப்போது சிம்மாதனத்தில் வீற்றிருப்பதைக் காண நேர்ந்தேன். இனிப் பலவகையாக யோசிக்க வேண்டியதில்லை. இப்பொழுதே இவனது
28. சுத்தர - பிணிவீட்டு. 28-54. இராவணன் பெருமிதத்துடன் வீற்றிருப்பதை வருணிக்கும் பாடல்கள். பன்முறை படித்து அதுபவிக்கத் தக்கவை.
29. சுந்தர - பிணிவிட்டு - 55.
30. சுந்தர - பிணிவீட்டு - 55
