இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
ஜோடி இணையிரியாமல் காட்சியளித்ததில், அவளிடமிருந்து ஒர் ஆசுவாசப் பெருமூச்சு, புற்றைவிட்டு வெளியேறும் பூநாகமாகப் புறப்பட்டது.
அம்மாவை அழைப்பான் மகன்.
மகனை அரவணைப்பாள் அம்மா.
“அம்மா, இப்போ நான் உன் கையிலே ரெண்டு லெட்டர் கொடுக்கிறேன் ; நீ சமயம் வாய்க்கையில்,படிச்சுப் பார்!”
“ஆகட்டும்; அப்படியே செய்வேன்,’ என்று உறுதி கொடுத்து, கொடுக்கப்பட்ட கடிதங்களைப் பத்திரமாக வாங்கிக் கொண்டாள் ரஞ்சனி.
“திருப்தி தானே, பாபு”
“பரமதிருப்தி, அம்மா!”
மரங் கொத்திப் பறவையின் தலைக் கொண்டைச் சிவப்பு, முகப்பு மண்டபத்தின் வெண்ணிலவில் பாங்காகப் பிரதிபலிக்கிறது.
170
