இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
228
அமுதவல்லி
வாசனைத் தைலத்தின் நெடியில் அவன் மூச்சு
திணறியது.
மயில் கண் ஜரிகை வேட்டி சலசலக்க, அவன் நர்தாங்கி இட்டுத் திரும்பினான்.
செம்பவளத்தை அ ப் ப டி ேய விழுங்கிவிடப் போகிறானோ?
‘இந்தாலே புள்ளே!’
என்னாங்கிறேன்!
“இந்தாலே! பாச்சாமம் வரப்போவுதே!’
ம்.. ஸ்..
‘சும்மா இருங்க!”
“என்னா சொன்னியாம்?”
‘ஐயையோ! ஒண்ணும் சொல்லலீங்க, மச்சானே! மாப்பு...மாப்பு!”
சிரிப்பு பூந்தாதாக மணத்தது.
நளினத்தில் நாணம் பூத்தது.
‘ஏலே!’
“ம்!”
‘வெளக்கை மூத்துப் புடவா?
