3
குவோனி: நான் அவ்வளவு பணக்காரனில்லை.அவை எயஜமான் வெர்னர் பிரபுவுடையவை-நான் அவருடை வேலைக்காரன்தான்.
[பென்னி படகைக்
கரையில் ஏத்திவிட்டு
வருகிறன். தூரத்தில்
ஒருவன் , வருவதை
எல்லோரும்
கவனிக்கின்றனர்.]
வெர்னி: அதோ தொலைவில் வேகமாக ஓடி வருவது யார்?
குவேனி: (கவனித்துப் பார்த்து). எனக்குத்தெரியுமே இவனை அல்ஜெல்லன் நகரத்துக் கோன்ராடு அல்லவா இவன்!
[கோன்ராடு
துடிதுடித்துக்கொண்டு
அவர்கள்
அருகில் ஓடி
வருகிறான்.]
கோன்ராடு: ஓடக்காரரே! ஓடத்தை ஏரியில் இறக்கும் எனக்கு உடனே அக்கரை செல்லவேண்டும். என் உயிருக்கே ஆபத்து! அவசரமாக என்னை ஏற்றிச் செல்ல வேண்டும்!
வெர்னி: என்ன, ஐயா? என்ன விஷயம், சொல்லேன்!
குவோனி: யார் உன்னைத் துரத்திக்கொண்டு வருகிறார்கள் அதைச் சொல்லு முதலில்!
கோன்ராடு: சீக்கிரம், சீக்கிரம்! இராஜப் பிரதிநிதியின் குதிரை வீரர்கள் வேகமாகத் தொடர்ந்து வருகிறார்கள்! அவர்கள் என்னைப் பிடித்துவிட்டால், அதோடு நான் தொலைந்தேன்!
வோனி: ஐயோ, உன் சட்டையில் இதென்ன ரத்தம்?
கோன்ராடு: ராஸ்பெர்கிலுள்ள அரசாங்க நீதிபதி
குவோனி: அவரா உன்னைப் பிடிக்க வருகிறார்?
கோன்ராடு: அவர் இனி என்னையும் பிடிக்க முடியாது, வேறு யாரையும் பிடிக்க முடியாது! அவரையே நான் முடித்து விட்டேன்!
குவோனி: அட பாவமே, ஆண்டவன் உன்னை மன்னிக்கட்டும்! என்ன் வேலை செய்துவிட்டாய்!
கோன்ராடு: என் மனைவியைக் கைப்பிடித்து இழுத்தவனை வேறு என்னதான் செய்வது?
