இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
சரிதைப் பகுதி, 45
ஒடிஞள்; உள்ள மெல்லாம் உருகினுள் கருகி மேனி வாடிஞள்; விறகு வைக்க
வடத்தினுக் கருகே வன்தாள்; நாடி ஞள்; கழுகும் பேயும்
நரிகளும் குறளும் துன்றிக் கூடிய குழுவின் காப்பண்
குமரனேச் சென்று கண்டாள். 66 கண்டனள் கதவி வீழ்த்தாள்;
கழுகெலாம் இரியல் போக, கொண்டதோர் மகவி ஞசை
ஆவியைக் கொள்ளை கொள்ள, முண்டகக் காத்தால் எந்தி,
முருகனே மடிமேல் வைக்கே அண்டரும் மறுகி சங்க
வாய்திறன் காற்ற லுற்ருள்:- £3
வேறு.
பணியால் கனேந்து வெயிலால் உலர்ந்து பசியால் அலைந்தும் உலவா, அணியாய வெங்கண் அாவால் இறக்க
அதிபாவம் என்கொல்? அறியேன் தனியே கிடந்து விடகோய் செறிந்து தரைமீ துருண்ட மகனே! இனியாரை நம்பி உயிர்வாழ்வம் என்றன்
இறையோனும் யானும்? அவமே. 68
