இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
56 தந்தை-பெண்ணுக்கு! தலைவாரிப் பூச்சூடி உன்னைப் பாட சாலைக்குப் போஎன்று சொன்னாள் சிலைபோல ஏனங்கு சிந்தாத கண்ணீரை ஏன் சிந்து விலைபோட்டு வாங்கவா வேளைதோ றும்கற்று வருவதால் மலைவாழை அல்லவோ வாயார உண்ணுவாய் போஎன் படியாத பெண்ணா பண்ணுவார் என்னை இவ்வூரார் கடிகாரம் ஓடுமுன் ஓடு!- கண்ணல்ல? அண்டைவீட்டுப் கடிதாய் இருக்குமிப் கற்றிடக் கற்றிடத் தெரியுமப் கடல்சூழ்ந்த இத்தமிழ் கல்விபெண் கல்விஎன் கின்றதன் இசையமுது உன் அன்னை! நின்றாய்?-- நீ கின்றாய்? முடியும்?-கல்வி படியும்! கல்வி?--நீ புதல்வி! யிருந்தால்.- கேலி தெரிந்தால்! என் பெண்களோடு போது! - கல்வி போது! நாடு.-பெண் போடு.
