கிறேன்; வரும் ஆண்டில் ஹங்கேரிய்! உழைக்கும் மக்கள் ஹங்கே (ரிய சோஷலிஸ்டுத் தொழிலாளர் கட்சியின் வழி காட்ட, லின்கீழ், உலகில் முன்னேற்றம் ச பா தா ன மும் ஏற்படு வதற்கான லட்சியத்துக்குத் தகுதிமிக்க சக்கிளை ஆற்றுவார்கள் என் கா நான் உளப்பூர்வமாக நம்புகிறேன். 1956 கட்சியோடும் மக்களோடும் சேர்ந்து நடை போடுக சோவியத் ஆட்சியின் 4 0 ஆவது ஆண்டு விழாக் கொண் 4...ாட்டங்கள் வரவிருப்பலத எண்ணிப் பார்க்கும் போது, எழுத்தாளர்களா?' என நாம் வாழ்க்க கயிலிருந்து எல்ல! வவு தூரம் பின் தங்கி நிற்கிறோம் என்பதை நினைவு கூர்வது மிகவும் ம:கிழ்ச்சியற்றதாகத் தான் இருக்கிறது. என்றாலும், நமது தொழில்ரீதியான கசப்புணர்வா னது குடி.வையுணர்வின் பெருமித உணர்ச்சியால் சப்னப்பட்டு விடுகிறது. ஏற்கெனவே தீர்வு காணப்பட்டு விட்ட ஒரு மிக பெரும் பிரச்சினை யிலிருந்து, இதைக் காட்டிலும் இன்னும் மிகப்பெரியதான இன்னொரு பிரச்சினைக்கு, தொழில் துறை நிர்வாகத்தையே அடியோடு புனரமைப்பதி போன்ற பிரச்சினைக்கு, நமீது கட்சியும் மக்களும் எவ்வாறு காtெi !கும். அடியெடுத்து $39வத்து முன்னேறி வருகிறார்கள் என்பதைப் பாருங்கள். எனவே நாமும் அவர் க ளுக்கினையாகச் செல்ல »ேண்டும் என்று எப்படி எதிர்பார்; க டி :டியும்? மேலும், உண்மையில் நீங்கள் வாழ்வின் கார் 3.7ர்த்தமான நோக்கிலிருந்து 14ார்த்தால், இதனால் குறிப்பிடத்தக்க தீங்கு எதுவும் நேர்ந்து விடவில்லை என்பதை நீங்களே ஒப்புக் கொள்வீர்கள்; ஏனெனில், நான் எனது கன்னி நிலம் உழப்பட்டது என்ற நாவலில், 1930 ஆம் ஆண்டுகளுக்கு அப்பால் செல்லவே இல்லை. ஆனால் நமது விவசாயத் துறையும் தொழில்துறையும் - 19 30 ஆம் ஆண்டின் தரத்திலேயே இன்னும் இருந்து வந்திருந்தால் அது எத்தனை பயங்கர (மானதாக இருந்திருக்கும் எ ன் ப 533 த #7ண்ணிப் பாருங்கள் ! என் அம் எழுத்தாளர்களாக நாம் ஒவ் வொழுகல் .ம் கட்சி) யோடும் மக்களோடும் (சேர்ந்து தH» 1டபோட்டுச் செல்லத்தான் விரும்புவோம். எனவே தான் நான்?" என து. சுன்னி நிலம் உழப் 18ட்டது என்ற நாவலைக் கூடிய விரைவில் எழுதி முடிக்கவும், அ வர்கள் தமது நாட்டுக்க5கப் போராடினார்கள் என்ற எனது நாவலை எழுதுவதில் ஐ. என் கையாலேயே முடித்தரமாக ஈடுபடவும் (டொசிதம் ஆ வலYக இருக்கிறேன்,
1957
307
