162
இதழ்கள்
இதழ்கள்
- 62
ன்மேல் ஜோர் நடை هانی لان هما: இலையும் கொடியும் காடாய்ப் lன. அதனாலேயே அந்த அறை ாரம் இட்டிருந்தது. ஆரம்பத்தில் தொத்தவிட்ட கொடி யின் இப்போது கட் அதை வெட்டவும் மனம் இல்ை ருத்து எழும்பி வீசுகையில், மலர்களைப் பறித்துக் குபிர் வாரி இறைக்கும். அப்படியே |ளங்காற்றுக் கிளம்பியதும் அவர் ாசித்தன. அறையின் அரையிருட்டில் கும் கட்டிலின் மேல் சுவாரசியமாய்க் கதை கேட்கும் குயிர் என்று இப்பொரு ខ្ទឹ இரு குழந்தைகள் போல் ஒட்டிக் கொண்டு, கண்ணாடியுள் த்தனை வருவ ឆ្នាវិញុំ அடிப்புதைவிலிருந்து அதன் பின்னரங்கின் முழுமையுடன் எழும்பிக் கொண்டிருந்த ஒரு பிம்பத்தைக் கண்டு கொண்டிருந்தனர். அலங்கரித்த மஞ்சத்தின்மேல் தொங்கிய மல்லிகைச் சரங்கன் அவன் முகத்தின்மேல் மோதின. வெகு தூரத்தி விருத்து கேட்டபடி மெத்து மெத்தென அவள் குரல் மல்லிகை தலை லேசாய்ச் சுற்றியது. “இதுவரை கஷ்டம் என்பது இன்னதென்று அறியாமலே கிட்டேன். இப்பொழுது உங்களிடம் என்னை "జ్ఞో ஒப்படைத் o விட்டேன். இனி என்னுடைய مردم ۹ مهر ۰: @芦邸、浮”、 3. ’அவ என்ன ரா போகிறேனா?” 亲 క్త్ 蕊] ஆனால் தன் உரு தனக்கே தாளாமல், நிறை விழியும் கரமுமாய்த் தன் கன்னித் துய்மையில் காத்துக்
- 。 & a
| දෘ காண்டு அவன் ல் அவளைக் காண்கையில் அருகே இழுத்துக் கொண்டான்.