ič இதிகாசக் கதாவாசகம், அளித்தி முறைப்படி வணக்கி, ஆம் வாவு ால்வாவாகுக' என்றுகூறி, ஆசனக்கில் அமரும்படிவேண்டினன். அவர்கள் அவன் செய்த உபசாாங்களே அலககியம் செய்தவர்களாய் வித்திருக்கள் ர்கள். பின்பு கண்ணபிரான் ஜாாசங்கனேகோக்கி, *அரசனேதே! என்னுடன்வந்திருக்கும் இவர்களிருவரும் ஒர் விரதத்தை மேற்கொண்டவர்களாகலால் நடு இாவுக்கு முன் ர்ைப்பேசுதல் ஆகாது. அதன் பின்னர் உன்னுடன் பேம் வார்கள்' என்றும். ஜாசந்தன், அவர்களேக் தன் யாகசாலை யில் தங்கியிருக்கச் செய்துவிட்டு அரண்மனையுட்சென்ருன் ; ஈடுகிசி கழிக்கதும் அவன் அவர்களிருக்கும் இடத்திக்கு வந்து அவர்களே வணங்கி, அவர்களது அம்புதமான வேஷங் க%ாக்கண்டு திகைத்து நின்மூன். கிருஷ்ணன் முதலிய முவ ரும் ஜாாசக்கணக்கண்ட மாத்திாக்கில் “அரசே உனக்கு பங்களமுண்டாகட்டும்” என்று வாழ்த்திவிட்டு க் கம்முள் ஒருவரையொருவர் பார்த்து கின்றனர். ஜாாசக்தன் இவர் கள் ஸ்காககப் பிராமணர்கள் என்று சொன்னுர்களே இவர் களோ வெள்ளாடை யுடுத்து, சக்கன புஷ்ப குண்டலங்கள ளே ! ஸ்காககப்பிராம யணித்து, கம்பியமாக விளங்குன்ெமுர்க னர்களுக்கு இத்தகைய அலங்காங்கள் பொருக்காதன்ருே? இவர்களது வாவு எதோவோர் சூழ்ச்சி கருதியதாகவே யிருக்கின்றது” என்று தன்னுள் புேற்று, அவர்களது உரு வத்தைம் டி. கோக்கின்ை. அவர்களது அவயவ அடை யாளங்களால் பிராமணர்கள் அல்லவென்பதை நன்கு தெரிக் துகொண்டான். பின்னர் அவன் அவர்களே நோக்கிப்பேசக் தொடங்கி, அதிதிகளே! உங்களைப்பார்த்தால் பிராமணர்க கென். கோந்தவில்லை; இவ்வுலகத்தில் ஸ்காககப் பிராம
