உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

பக்கம்:இதிகாசக் கதாவாசகம் 1.pdf/56

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

ஆபுத்தி சன். 魏雲 எனப் பலவாதுகல்ன். 'இல்லமுக த்கு முற்பிறப்பில் மிக கல் ஆயும் செய்தேன்போலும்; அககுலே துயருழக்கின்றேன்" என வருக்கிக்கூறிப் சேய்த அன்ஆதித்த் பின்னரும் பல உயிரைப் பாதுகாத்தற்குரிய இப்பாத்தி சத்தைப் பாதிகடன்ததை அமுதை வாஞேர் உண்டு, ஒதிக்க மிச்சத்தை கொணித்துவைத்தாங்கு வைத்துக்கொண்டு என் இயிரை 忠らfத்திசம் பாதுகாத்து ஒருவருமில்லாத இத்தீவக் இல் நான் இாேன்" என்று அப்பாத்திரத்தைத் தொழுது, வருடத்திற்கு இருமுறை ே வெளித்தோன்றுவாயாக' என்றுகூறி, அத்தீவிலுள்ள கோமுகி என்னும் பொய்கை புள்ளே விடுபவன், அதனே கோக்கி, கயாதர்ம முடையேச சாய்ப் பல்லுயிர் ஒம்பும் பண்புடையாளர் எவரேனும் வரின் அவச்சையித் புகுவாயாக’ என்.அசொல்வி, அப்பொய்கையில் கிட்டான். அமிழ்ச்சபியும் அமிழ்த்தியது. ஆடிக்கின் கண்ணு கோன்புதுண்டு மணிபல்லவத்தின்ேசின்குன்குர்து, அங்குவக்க அறவணவடிகள் என்னும் பெளத்தாகிசிசைக் திரிசித்து, கிகழ்ந்தவற்றைக் கூதிவிட்டு உயிர்துறந்து குட இசைச் சூரியன்போல் மறைந்தான். முன்பு ஆயுததாலுககு சழுாைளவரையும் பாஅட்டி வளர்த்த 5-5 ಎTಣTது அப்புண்ணியப்பயனுல் சாவக காட் +ல் கவளமலேயில் தவஞ்செய்துகொண்டிருக்கும் மண்முக முனிவனிடத்தில் பொன்மயமான கொம்புகளேயும் குளம்பு களையும் உடையதாய்ச் சென்று, கன் மீனுமுன்னமே பால் காந்து எல்லா உயிர்களேயும் ஊட்டிக்கொண்டிருக்கது; அக .*, *. - - - - x - - ^ சீனக்கண்டு, முக்கால கிகழ்ச்சிகளேயும் அறியவல்ல அம்முனி