இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
வையாபுரி3
வையாபுரி ே
மீனாட்சி :
வையாபுரி ே
மீனாட்சி :
வையாபுரி ே
மீனுட்சி ே
வையாபுரி ே
மீனாட்சி ே
SASiSDDDDDDD
f 15
மீனாட்சியைப் பின்தொடர்ந்த முத்து ஒரு மறைவில் ஒதுங்கி கிற்கிருன். அவன் அதிர்ஷ்டம், ஜன்னல் கதவு ஒன்று திறந்து கிடக்கவே, உள்ளே கடக்கும் கூத்தைக் காண முடிகிறது.
(கனிவுடன்) வ1, மீனுட் சி, வr !
உணர்ச்சிப் பரவசத்துடன் கிற்கிருள் மீனுட்சி. கதவைத் தாழிட்டு விட்டு அவளே மெள்ள மெள்ள கெருங்குகிறார் வையாபுரி.
தெய்வத்தைக் கும்பிடப் புறப்பட்டேன் !
(துடிப்புடன்) காளியையா?
(நயமாக) ஊகூம் !
(குழப்பம்) பின்னே?
(சாகசம்) உன்னை !
(பதட்டம்) ? என்னையா?
ஆமாம். என்வரை நீதானே எனக்குத் தெய்வம்? -
மீட்ைசியை மிக அருகில் கெருங்கு கின்றார் வையாபுரி !
(த வி ப் பு ட ன்) நான் தெய்வமா?...வெறும் நடைப் பிணமான என்னைத் தெய்வமாக்கி
