ஒரு துறைக் கோவை 25
43
பெண்ணுனே யுற்றுப் பெருகும் புவிக்கின்பம் பேனும் வனக் தண்ணுணே வைப்பவன் சீராச ராசன் சயிலத்தினி
னுண்ணுணே யுற்றவள் பொற்குடந் தாங்கிடை யுண்டெனத் தன் கண்ணுணை யிட்டன. ஸ் கொல்லோவில் லென்னுமென் கண்முகப்பே.
புவிக்கு - உலகத்திற்கு; பெண்ணும் ஆணும் சேர்ந்து பெருகும் புவி என்க. வனம் - வண்ணம்; தண் ஆணை வைப்பவன் - குளிர்ந்த தன் அரசாணையைச் செலுத்துபவன்; சயிலம் - மலை; உள் ந ைன உற்றவள் பொற்குடம் தாங்கு இடை உண்டு எனத் தன் கண்ணா னை இட்டனள்கொல் என்க. உள் - உள்ளம், மனம்; நாணை உற்றவள் -
- .محسپ -- = ■ I. - H t to i நனததைபு பெற்றவள்; இல் என்னும் என் கண்முகப்பே - இல்லை என்று சொல்லும் எனக்குமுன்பே உண்டு என ஆணையிட்டுரைத்தாள் போலும் என்பது வெளிப்படை. இல் என்னும் என் கண்முகப்பே - இடை இல்லை என்னும் என குமுன்; தொட்ட எற்குணரலாமால்' என்பர் - - |- - حائی۔ T - # =
கம்பர். பொற்குடம் என்றது முலைகளை; கண் ஆணையிடுதல் - கண்ணைத் தொட்டுச் சத்தியம் செய்தல்; கண்ணில் கைவைத்தல்.
44
வெட்டுப் படாத பகைத்துாற்றை வேரற வென்றுபொய்யாற் கட்டுப் படாதவன் சீராச ராசன கன கிரிவாய் மட்டுப் படாத தனங் தருகின்ற மாட்சியினுற் ற ட்டுப் பட்ாத திருவே மழைக்கை தரித்தனையே.
துாறு - புதர், குறுங்காடு; வேரற - வேரும் இல்லாமற் போகும்படி, முழுவதும் அழிய மட்டு - அளவு மட்டுப்படாத தனம் - அளவுபடாத செல்வம் முலை. மழைக்கை - மழைபோலும் கை; ம ை ழ ய ன் ன கண்ணையுடைய கை; மழைக்கண் மங்கையர்” என வருவது காண்க, மழைபோற் குளிர்ச்சியுடைய கண் என்றவாறு .
垒5
படையதில் வேளெனுஞ் சீராச ராசன் பனிவரைவாய்ப் புடையது. பூம்பொழில் வாழ்மயி லேயிரு பொற்குடங்க விடையதின் மீதிருக் கும்போது பார்வை யெதிர்மறைத்தே புடையதை யில்லென் றுரைக் காகின் றிரி.. துயர்பிலேயே.
