150 இராவணன் மாட்சியும் வீழ்ச்சியும் இறுதிக்காலம் வந்துவிட்டது போலும் !" என்று அஞ்சினான். இராவணன் சினம் ஓங்கியது! மடித்தபில வாய்கள்தொறும் வந்துபுகை முந்தத் துடித்ததொடர் மீசைகள் சுறுக்கொள உயிர்ப்ப கடித்தகதிர் வாள்.எயிறு மின் களுல, மேகத்து இடித்தஉரும் ஒத்துஉரறி, "யாவர்செயல் ? என்றான் (கம்பன் - 31.15) சூர்ப்பணகை, மானுடர் தடிந்தனர்கள் வாளுருவி என்றாள்; இராவணன் சினம் அளவு கடந்து சென்றது. அவன் ஒரு கணம் திகைத்துப்போய் விட்டான்; சூர்ப்பனகையின் சொற்களை எட்டுத் திக்குகளும் எதிரொலித்தன போல் அவனுக்குத் தோன்றிற்று. 'மானுடர் தடிந்தனர்' என்றதன் எதிரொலி அவனைக் கேலி செய்வது போல் இருந்தது. இத்தோற்றம் உண்மையா, பொய்யா?' என்பதை அவனால் நிதானிக்கக் கூடவில்லை; திகைப்பு நீங்கச் சற்று நிதானித்தான்; கண்கள் நெருப்பைக் கக்கின. அவள் கூறியவை உண்மையாய் இருக்க மாட்டா என்றே அவனுக்குத் தோன்றியது. இவள் அச்சங் காரண மாகப் பொய் கூறுகிறாளோ!' என்றும் அவன் ஐயமுற்றான். 'பொய் தவிர்: பயத்தை ஒழி; புக்கபுகல் என்றான். அண்ணன் 'மானுடர் செயல்' என்ற பேச்சை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை என்பதைச் சூர்ப்பனகை தெளிந்தாள். அவளை அவமானத்திற்கு ஆளாக்கிய ஆடவரைப் பற்றி விரிவாகக் கூறுகிறாள். 'அழகு நிரம்பியவர்; வில் வித்தையில் தேர்ந்தவர்; வேதம் ஒதுபவர்; உன்னைத்துச்சமாக மதிப்பவர்; இவ்வுலகில் இராக்கதர் குலத்தை வேரோடு களையச் சபதம்
