இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
பாய்ந்த முள்ளும் என்னையே
படுத்தும் பாடு கொஞ்சமோ?
ஓய்ந்து போனேன். இன்னமும்,
உயிர்பி ழைத்து வாழ்வதோ?
கொன்று என்னைத் தின்னுவீர்.
கோடி கோடிப் புண்ணியம்.
ஒன்று மட்டும் முன்னரே
உரைத்து விட்டுச் சாகிறேன்.
தின்னும் போது தொண்டையில்
சிக்கி டாதி ருக்கவே,
முன்ன தாக எனதுகால்
முள்ளை நீக்கும் நண்பரே!”
உண்மை என்று நம்பியே
ஓநாய் மகிழ்ச்சி கொண்டது;
பின்னங் காலில் முள்ளையே
பிடுங்கி எடுக்கப் பார்த்தது.
உற்று ஓநாய் பார்க்கையில்
ஓங்கிக் கழுதை கால்களால்
‘பட்பட்’ டென்று உதைத்தது;
பற்கள் உதிரச் செய்தது!
56
