இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
134
கங்கா
"அதாண்டா, காமெரா, உன்னைப் போட்டோ எடுக்கப் போறோம் வரையா?”
வாசல் பக்கம் போறோம்.
மதனா ஒரு நாற்காலியை இழுத்துப் போடறான். நான் உக்கார்றேன்.
"நான் பிடிக்கிறேன்--
"இல்லை நான்தான் பிடிப்பேன்-”
"மாட்டேன்.-”
"போடா- ”
நான் தீர்ப்பு சொல்றேன். "ஸ்ாயியே பிடிக்கட்டும். அவன் அப்பாதான் போட்டோ ஷாப்புலே வேலையா யிருக்கார்.” -
"ஆல் ரைட், மதனா! சேர் பின்னாலே நின்னுக்கோ வெரிகுட், ஸார்-லைட் அட்ஜெஸ்ட் ஆகல்லே-கொஞ்சம் இந்தப் பக்கம்...நோ-ஸ்டாண்ட் அப் ப்ளீஸ்-”
எழுந்து நிக்கறேன்:
“ബി."
உக்கார்றேன்.
“ஸ்டாண்ட்”
நிக்கறேன்.
- விட்”
தடால்னு விழறேன். ரெண்டு பேரும் உள்ளடக்கித் தவிச்சுண்டிருக்கறச் சிரிப்பு தண்ணி மாதிரி மூஞ்சியில் பீச்சியடிக்கறது. எனக்குச் சப்பையில் நல்ல அடி. ஏமாந்த கோவம் வேறே. விழுந்த இடத்திலிருந்து எழுந்திருக்காமலே
