26
நங்கைக்கு அறிவின் திறம்
நன்று இது! நன்று இது! என்னாக்
கங்கைக்கு இறைவன்
கடகக்கை புடைத்து நக்கான்.
சிங்கக் குட்டிக்கு வைக்க வேண்டிய நல்ல ருசி மிகு மாமிசத்தை நாய்க்குட்டிக்கு ஊட்ட விரும்பினாள் இந்த கைகேயி; “என்னே இவள் அறிவீனம்! என்னே இவள் அறிவீனம்!” என்று கூறி கை கொட்டிச் சிரித்தான் இலக்குவன்.
★★
சிங்கக் குருளைக்கு இடு தீஞ்சுவை ஊனை– சிங்கக்குட்டிக்கு இடுதற்கு உரிய நல்ல சுவையுடைய ஊனை; வெங்கண் சிறு குட்டனை ஊட்ட விரும்பினாளால்– வெம்மையான சிறு கண்களை உடைய இளங்குட்டிக்கு ஊட்ட விரும்பினாள்; நங்கைக்கு– கைகேயியின்; அறிவின் திறம்– அறிவின் திறமை; நன்று இது– இது மிக நன்றாயிருக்கிறதே! என்னா– என்று கூறி; கங்கைக்கு இறைவன்– கங்கை கொண்டு வந்த பகீரதன் வழித்தோன்றலாகிய லட்சுமணன்; கடகக்கை புடைத்து– வீர கங்கணம் அணிந்த தன் கைகளைக் கொட்டி; நக்கான்– பின்வருமாறு கூறினான்.
“ஆகாதது அன்றால் உனக்கு
அவ்வனம் இவ் அயோத்தி
மாகாதல் ராமன் நம் மன்னவன்
வையம் ஈந்தும்
போகா உயிர் தாயர் நம் பூங்குழல்
சீதை என்றே
ஏகாய் இனி; இவ்வயின் நிற்றலும்
ஏதம்” என்றாள்.
