ராஜம் கிருஷ்ணன் 2
பாண்டியிடம் வட்டிக்கடன் பெற்று முதல் வேலையாக அதை மீட்டு விட்டார். உழ்பின் வெப்பமும் உயிரற்ற வெண்மை பும் கவிந்த வாழ்க்கையில் இந்த இளம் பருவம் உப்புக் காட்டில் ஓடிவரும் ஆற்றின் கால்களைப் போன்று குளிர்ச்சி பொருந்தியது. இந்தக் குளிர்ச்சி தரும் இனிமைகளே இவர்கள் வாழ்வில் பசுமைகளாகும். எனவே, கல்யாணத்தை இவர்கள் மிகப் பெரியதாக எதிர் நோக்கியிருக்கும் போராட் கடத்துக்கு முன்பே வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று தீர்மானித்துவிட்டார்.
இந்த இனிய சேதி பொன்னாச்சியைப் பூரிப்பிலாழ்த்தி யிருக்கிறது. மாமியினால் அதிகாலை நேரத்தினால் நடந்து வர ஏலாது என்று கூறிவிட்டாள். ஆனால் பொன்னாச்சிக்கு அன்போடு முழுக்காட்டி, சடை கோதி, மலர் அலங்காரம் செய்திருக்கிறாள். அவள் மாப்பிள்ளையுடன் வரும் காலை நேரத்தில் இனிப்பும் பாயசமும், புட்டும் சமைத்து வைத்திருப்பாள்.
ஒரு சிறு கைமணியை அடித்து, குருக்கள் பூசைக்கு வான வரையும், தேவதைகளையும் அழைக்கிறார்.
கிழக்கே விண்மணி பொற்கடராய்ப் பொங்கிச் சிரிக் கிறாள். வசந்தகாலத்து இன்பசாரலின் துளிகள் பசும்புல்லில் வீற்றிருக்கையில் ஒளிக்கதிரின் கால்பட்டுச் சிதறும் வண்ண மாலையாக உலகம் தோற்றுகிறது.
அருகிலுள்ள வேம்பின் உச்சியில் இரு பச்சைக்கிளிகள் கொஞ்சுகின்றன.
“அதா, கிளி கிளி!...” என்று அந்தக் குழந்தைகள் கவடற்ற ஆனந்தத்தில் மூழ்கிக் கூச்சலிடுகின்றனர்.
உதயத்தின் செம்மை மாறி, ஒளிக்கற்றைகளில் வெம்மை ஏறுகிறது. மாமன், ஓடைக்கரையினுாடே வரும் ஒற்றையடிப் பாதையில் வெண்மையாக ஆள் அசைந்து வருவது தெரிகிறதா என்று முகத்தை நிமிர்த்திப் பார்க்கிறார். வேலு
