ராஜம் கிருஷ்ணன் 21
முயற்சியிலேயே பாத்திக் காடுகளிலும், தட்டு மேடுகளி லும் உருகிக் கரைகின்றன. பின்னர் யாருக்கும் எதற்கும் பயப்படாத நஞ்சோடை நீர்போல் ஒதுக்கப்படுகின்றனர். கண்ணுசாமியினால் அந்தக் குடும்பத்தைத் தாங்கும் முயற்சியில் இனி எதுவும் செய்ய முடியாது. மருதாம்பா அந்த ஞாயிற்றுக்கிழமையிலேயே அவனுடைய மகனையும் மகளையும் அழைத்து வருவதைத் தவிர வேறு வழி ஏது. மில்லை என்று நிச்சயம் செய்துவிட்டாள்.
பெரியகடை வீதியில் மிட்டாய்க்கடையில் கொஞ்சம் கருப்பட்டி மிட்டாயும் சேவும் வாங்கிக் கொள்கிறாள். பொரிகடலை, பழம் எல்லாவற்றையும் ஒரு பைக்குள் வைத்துக்கொண்டு சிவந்தகனியுடன் திருச்செந்துர் பஸ் போகும் மூலையில் வந்து நிற்கிறாள். சிவந்தகனியின் மனைவி தாய்வீட்டில் பிள்ளை பெற்றிருக்கிறாள். அவளுக்குச் சிறுகாயல்தான் ஊர். அதனால்தான் அவனுடன் கிளம்பி இருக்கிறாள். மச்சான் என்று கண்ணுசாமி மனைவியின் தமையனாரைக் கொண்டாடியதில்லை என்றாலும் அவர் மீது அவனுக்குப் பெருமதிப்பு உண்டு. அவர் வழியே தனி. கொஞ்சம் படிப்பு, உலக அநுபவம். அரசியலில் ஈடுபாடு எல்லாம் உடையவர். அவரும் சிறைக்குச் சென்றிருக்கிறார். ஆனால் அது மிகவும் கெளரவத்தைக் கொடுக்கக் கூடியதோர் அனுபவமாக அவர் பெருமையைக் கூட்டியிருக்கிறது.
மருதாம்பா, அவரைக் கண்ணுசாமி சிறைக்குச் சென்ற, காலத்தில் அவர் வந்தபோது பார்த்திருக்கிறாள். முதல் மனைவி செவந்தியை அவர்தான் வந்து கூட்டிச் சென்றார் செவந்தியை அவருக்குத் தங்கை என்றே மதிப்பிடமுடியாது. மகள் என்று சொல்லலாம். அந்நாளிலே முடி நரைத்துச் சுருக்கங்கள் விழுந்து ஐம்பது வயசு மதிக்கத் தோற்றமளித் தார். செவந்தி இறந்துபோனபோது நல்ல கண்ணு சிறையில் தான் இருந்தான். அப்போது சிவந்தகனி அங்கு பெண் கட்டியிருக்கவில்லை. வெகுநாட்கள் சென்ற பின்னரே
