பக்கம்:கல்யாணி முதலிய கதைகள்.pdf/46

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

ல் 锣 செ க்க ★ கிலாண்டிம்...அகிலாண்டிம் ' என அவசிாசைல், அன்பு - "வழியும் குரலில், கூப்பிட்டுக் கொண்டிே நுழைந்தார் சிதம்பரக்பிள்ளை. அடுப்பங் கரையிலே கிர இர வென்று பாத்திசங்கக்ா அலம்பும் பொழுதே கோர காதங்களே ஒலி பரப்புவதில் ஈபேக் டிருந்த அகிலாண்டத்தின் கிாஅகிளில் அாைது அன்பழைப்பு விழ வில்லை. ஒரு பதிலும் வராததைக் கிண்டி பிள்ளை, மறுபடி யும் கத்தினர், கொஞ்சம் கடுமைய்ான குரலில், * என்ன ? என்ற பதிலே வீட்டினுள்ளிருக்து எல்லா அறை களேயும் தாண்டி அவர் கர்தில் ந்ைது விழுவதற்கும், சவம், கூப்பிட்ட் உட்னே வந்து தொலேய்றதில்லை" என அவர் முனு. முனுப்பதற்கும் சரியாக இருந்தது. - - அம்மாளும் வழக்கம்போல் இத்தா வந்துங்டேன்' என்று முன்னறிவிப்புக் கொடுத்து விட்டு வந்து சேர்வதற்குக் கால் கணி நேரம் பிடித்தது. தம் முன்னல் வந்து கின்றவளே முறைப் பாக் விழித்தார் பிள்ளே. என்னு கூப்பிட்டிேளே எனக்கு வேலே கிடிக்கு என்ருள் அகிலாண்டம். ஹாம். உனக்கு எப்பவும் வேலேதான், எப்பவும் அசைக் தான் ? இந்த வீட்டுக்கு வேல் செஞ்சு சாகணும்னுதான் வக் தாச்சே, பிறகு அழுத முடியுமா? அதிருக்கட்டும்.இப்பு கூப்பிட்டிேளே என்னத்துக்காம் ? என்று சிடுசிடுப்பாகக் கேட் உாள். - சரிதாங் கேள், ஆரம்பிச்சுஉாகே உன் புரட்டிை! ஆமா, நீ பூரீவைகுண்டித்துக்கு செர்ர்க்க வாசல் பார்க்கப் போன்னும் னியே, போறய்ான்னு கேட்கத்தான் கூப்பிட்டிேன்." - 'அம்மாடி, உங்க மனசு இளகிட்டுதா? ன்ன்து ஏகத்தாள மாகிக் கே.பீ.டிாள் அவள். . சட், சும்மசகிடி க்ம்ம் பெரிய விட்டு அண்ணுச்சி, தைனி, க்டு வீட்டு ஆசிசி, அகி இன் எல்லோரும் போருக ! நீயும் வேணும்னு பேசிறிங்ான்னு கேங்கா,......' -- - - - 6