31. கையைச் செப்பனிட்டுக் கவினுறுத்தும் புலவனத்தான் கவிஞரு • w * -- - - /。 ... " ---' - க் கூறு படைத்தவராகப் பாாட்டுகின்றுேம் பக்தி குலவி மற்றைய Gత్మ్యము யுத்றிருந்த ாலத்தில் தோன்றி, இாமகாதையால் பகத.ப பயிரை வளாகத - - 3. .אי רירי e : షి షో -مص مت - - s? - ఢీ క్జె f காடனே, கவிச் சக்கரவர்த்தி' 念了リ丁 அக்காலத்தினர் போற்றி னர். யாவும் நிலை குலேக்து அடிமை மோகம் பூண்டு, 'காம் இருக் கும் காடு கமது; அது நமக்கே உரியது” என்று காணும் உணர்ச்சி யும் அற்று, மக்கள் எல்லாம் பள்ளத்தில் வீழ்ந்திருக்கும் குருடர் கனப் போலப் பதவி கெட்டு, நெஞ்சிலுரமு மின்றி கோழை களாய் வாழுங் காலத்தில் வீச உணர்ச்சியுடன் தட்டி எழுப்பி சுகந்திரத்துவசம் துளங்கும் காட்டில் இருத்தல் ஒன்றுமே மக் களின் வாழ் வறிகுறி என உணரும் வண்ணம் தனது காவன்மை பால் நெஞ்சையள்ளும் அருங்கவிகள் பல இயற்றின் தந்கிட்ட புண்ணியப் புலவன் பாதியை, இன்றைய மக்கள் கவிச் சக்ா வர்த்தி என்று கொண்டாடுகின்றனர். தமிழகத்தில் பண்டிதர் மட்டும் அன்றிப் பாமரர்களும் கூடி மகிழ்ந்து, தமி ஒருவரது வாழ்க்கையையும் குறிக்கோளையும் பெரிதனப் பாசா ட்டி, கிருநாள் கொண்டாடும் பாக்கியம் பெற்றருள் இன்று தலை هي محي சிறந்து நிற்பவர் கவிச் சக்கரவர்த்தி சுப்பிரமணிய பாதியார் ro, - வ5 ஆவா. எனினும், இவர் புகழ் விரும்பாப் பண்டிதர்களும் இல்லாமல் இல்லை. புலமைக்காய்ச்சல் என்பது புலவர்களை இன்று நேற்றுத் தோன்றிப் பற்றி வருவதொன்றன்று. பன்னெடு நாட்களாகவே புலவருலகைப் பிடித்து வருவதொரு பீடை அது. நேற்று வரை 'பாரதியார் மகா கவிகான்; உலக கவி அல்லர் என்ருற் போன்ற வாதப் பிரதிவாதங்கள் பத்திரிகைகளில் நிகழ்ந்து வந்திருக்கின் றன. சங்கீதக் கலை, உத்தம சங்கீத இலக்கணம் இன்னதென்று பற்றிக் கூரும் இடத்து' 'இன்னின்ன இராசக் கள் இப். تضخم؟ வேண்டும் என்று ஒருலாறு விதி கூறி அ, வசைப் பாலசமடையச் செய்து தன் ப:ற் பணி எதுவே அதுவே உத்தம சங்கீதம் என்று கூறிக் அஃதொப்ப, படிப்பவருக்கு உள்ளடக்கிக் கிடக்கும் . எழுப்பிப் பாடியவாய் த்ேஅாறும்படி கெஞ்சை அன் ப் பரவசமடையச் செய்திட்டு கிற்கும் பாதி உல ம. கவியும்தான். இதுபற்றி வாதம் வேண்டாம்.
