பக்கம்:காளிங்கராயன் கொடை-தங்கச் சங்கிலி (சிறுகதை).pdf/195

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

மெளனம் - 121 ங்களைக் கவனிக்க ஒருத்தி இருந்தாள்; அவ், ம் பண்ணையைக் கவனித்து வந்த முகனைக்கார ம்)ஒரு சில வார்த்தைகள் எண்ன் வைத்தது ஸ்ப்பொழுதாவ்து பேசுவாள். அவ்வளவு வேறு யாருடனும் அவள் வாய் திறப்ப ஒரே மெளனந்தான். - - வலாத்தாளின் தாயார் எவ்வளவோ முயற்சி பார்த்தாள். அவளைத் தன்னிடம் பேசச் மாத்திரம் முடியவில்லை. பிறந்து வளர்ந்த வீட்டிற்குப் பல தடவை அழைத்தாள். த்தாள் பதில் ஒன்றும் கூறவேயில்லை. எத்தின் மூலமாகவே தான் வர விரும்பவில்ல்ை காட்டினள். கல்யாணமாகிப் புருஷன் வீடு முதல் அவள் பிறந்தகத்தில் அடி வைத்ததே தலை தீபாவளிக்குக்கூடச் செல்லக் கிடை அப்படியிருக்க இப்பொழுதா வரப் ருள்? . வலாத்தாளின் தாயார் பேராசைக்காரி. தைகூட இல்லாமல் தன் மகள் விதவையானதில் க்கு விசனந்தான். இருந்தாலும் அந்த விசனம் ாள் நீடித்திருக்கவில்லை. உண்மை நிலையை ந்து அதில் சாதிக்கவேண்டியவற்றைக் கவனிப் அவள் எண்ணம் திரும்பிவிட்டது. வேலாத் குடும்பம்தான் பெயர் சொல்லப் பிள்ளையில் போய்விட்டது. அவளுடைய வரும்படியைக் எடு நம்ம குடும்பமாவது அதிக செல்வாக் முன்னுக்கு வரட்டுமே; அந்த வரும்படியை ம் இப்பொழுதே கைவசப்படுத்திக் கொள்ளா ால் கடைசியில் பங்காளிகளுக்குத் தானே க்கும்?- வேலாத்தாளுக்குப் பிறகு சொத்து தும் பங்காளிகளுக்குப் போய்விடும்; அதை தடுக்க முடியாது. ஆனல் அவள் உயிர்