148
ராசீ
ரர்தானே திருப்பதி உண்டியலில் பிறர் அறியாது பல லட் சங்கள் மொத்தமாகக் கொட்டிவிட்டு வருகிறார்கள்; வசதி படைத்தவர்கள் நன்மைகள் செய்ய முடியும்; அவர் களை விரோதிப்பதால் பயன் இல்லை என்று என்னையும் அறியாமல் அவர்கள் புகழ்ச்சியை நினைக்க வைத்தது.
நண்பர் ஆறுமுகம் வரும்போதுஎல்லாம் ஏதாவது ஒரு பிரச்சனையோடுதான் வருவார், இப்பொழுதைய பிரச்சனை பானு தான்; அவள் வாழா வெட்டியாக இருப்பது அவருக்குப் பிடிக்கவில்லை.
'நான் இவளைப் போகச் சொல்கிறேன்" மறுக்கி றாள்; கழுத்தை பிடித்தா அவளைத் தள்ள முடியும்? என்று கேட்பார்.
' என்னதான் சொல்கிறாள்'
'மதியாதார் வாசல் மிதிக்க வேண்டாம் என்பதைக் கேட்டதில்லையா? உங்களை மதிக்காதவர் வீட்டிற்கு நான் போகமாட்டேன்' என்கிறாள்.
'நீங்கள் அங்கும் போகாமல் இருந்து விடலாமே".
'பெண் என்று இருந்தால் போய்ப் பார்க்கத்தான் வேண்டும்; சென்னைக்குப் போய்விட்டு மகளைப் பார்க் காமல் வருவது எப்படி நியாயம்? பெண்ணை வாழத்தான் அனுப்பினேனே தவிரச் சிறைக்கா அனுப்பி இருக்கிறேன், சிறைக்குச் சென்றாலும் மாதம் ஒருமுறை பார்க்க அனு மதி உண்டு; பார்க்க முடியும். இது என்ன மலைக் கோட் டையா? அவர்கள் எப்படியும் பேசுவார்கள்! பெண்ணைக்
