இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
16
குழந்தை உலகம்
பற்றி அவள் பேசும் பெருமையோ விரிந்து விரிந்து செல்கிறது.
குழந்தையைத் தொட்டிலில் இட்டுத் தாலாட்டத் தொடங்குகிறாள்.
- ஆராரோ ஆராரோ ஆராரோ ஆரிரரோ
- முத்தே பவழமே முக்கனியே சர்க்கரையே
- கொத்து மருக்கொழுந்தே கோமளமே கண்வளராய்!
- கண்ணே உறங்குறங்கு கண்மணியே நித்திரைசெய்
- நித்திரைபோ நித்திரைபோ சித்திரப்பூந் தொட்டிலிலே
- கண்ணோன் கண்மணியே கற்பகமே நித்திரையோ
- பொன்னே உறங்குறங்கு பூமாத்து வண்டுறங்கு
- பொன்னே உறங்குறங்கு புனத்துக் கிளியுறங்கு
- கண்ணான கண்ணனுக்குக் கண்ணேறு வாராமல்
- சுண்ணும்பும் மஞ்சளுமாய்ச் சுற்றியெறி கண்ணனுக்கு!
- வண்ணமணித் தொட்டிலிலே வாய்ந்தசெம்பொற் கட்டிலிலே ::கண்ணோன் கண்மணியே கற்பகமே நித்திரைசெய்!
அந்தத் தொட்டிலே அவசர அவசரமாகச் செய்யச் சொல்லி ஏற்பாடு செய்தவன் யார் தெரியுமா ? குழந்தையின் மாமன். அவன் உணவைக் கூட லட்சியம் செய்யாமல் தன் சின்னஞ்சிறு மருமானுக்கு வேண்டிய பொருள்களைச் சேகரிப்பதில் முனைந்து நிற்கிறான். தாய் சொல்கிறாள்
- பச்சை இலுப்பைவெட்டிப் பால்வடியத் தொட்டில்இட்டுத்
- தொட்டிலிட்ட அம்மானே-நீ பட்டினியாய்ப் போகாதே !
குழந்தைக்கு ஒரு மாமன்தானா பெரிய மாமன், சின்ன மாமன், நடு மாமன் என்று நாலைந்துபேர்கள் இருக்கறார்கள். ஒவ்வொருவரும் போட்டி போட்டுக் கொண்டு மருமானுக்கு வரிசை செய்கிறார்கள்.
