இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
கவிதைகள்
உணர்ச்சி நிற்கை நிற்க உணர்ச்சிக் குறி|என; நில்லற்க அற்கும் வினாக்குறி(?) ஆங்கு!
காலை வளைத்துக் கழுத்தை நெளித்துத் தீப் *பீழையாய் நிற்றல் பிழை.
அமரும் அழகு
கன்னத்தில் கையைக் கவைக்கம் பெனவூன்றின் குன்றி முதுகடையும் கூன்.
"அமர்தல் எனுஞ்சொல் விரும்பல் பொருளாம்;
அமர்தலில் அஃதையுண் டாக்கு!
சொல்லில் தெளிவு தொடங்கிய சொல்லைத் தொடர்ந்து தெளிவாய் முடங்குதல் இன்றி முடி!
சொல்லின் இறுதி எழுத்தைத் தெளிவொடு சொல்லான் படிப்பது சோர்வு.
- பிழை - பெரும் இழிவு.
147
270
271
272
273
274
275
