இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
கவிதைகள்
முத்தும் பவளமும் முந்திரி நீலமும் வைத்துப் பதித்த வளர்நிலா ஊர்ந்திடும் புத்துர் மனையிலும், பூத்தான் உளத்தும் முத்திரை யாய்வாழ் முகிழ்நகைப் பொன்னி நத்திய பிரிவால் நலிந்து சாம்பிடும்
அத்தான் பொறையன் அலறுவ கேளாய்:
துளித்துமலைப் பிறவாதென்
துணைக்குவந்த பொன்னியன்பே பழித்தல்இலாத் தமிழ் பயின்றேன்;
பாவாய்!உன் பக்கலின்றிக் கலித்தொகையுங் கசந்ததடி,
குறுந்தொகையுங் குமட்டியதே; குளித்துள்ளேன் ஏக்கத்தில்;
குளிர்காய வருகின்றேன்.
உருக்கியெடுத் தொளிராதென்
உயிர்க்கொளிரும் பொன்னியன்பே! உருக்கமைந்த உடல்பெற்றேன்;
உயிரே உன் துணையின்றிப்
177
