பக்கம்:கோவை இளஞ்சேரன் கவிதைகள்-2.pdf/58

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

கோவை, இளஞ்சேரன்

கொன்றுவிடக் கோலெடுக்கும்

கொடுமாலை, சோலை தன்னில்

கொடிபடர்ந்த மேடையிலே குனிந்திருந்தேன்; தோள்சி லிர்க்கத் ೧5,09)ಕೆಡ್ತು ಐಹ4ರ್ಣಿಳಿ-ಗೆ

எனமயங்கிக் கழுத்த சைத்தேன்; தெளியாத கள்ளுண்டேன். தேன்.குமரி குனிந்து நின்றாள். வென்றபின்னும் ೭೫ಠ.ಹಡ್ಲು

வேல்விழியை நான் இ ಅಹಿಠ வெலவெலத்த நிலையுணர்ந்தும் வெம்மையொடு சென் ம - யிர்தான்

மென்றுவிட்டு வா'வென்றே

மெல்லிமையைத் தாது விட்டாள் மென்றுவிடப் uTäಹಣಾಹಣಿ! s கண்ணல்ல காத ಡಿ!rGaf!

| 6

12