200. சடகோபன் செந்தமிழ். மற்றொரு தெய்வத்தைத் தொழாத பாங்கை அறிந்து நீங்கள் அதற்குத் தகுதியாக நடத்து கொள்வதே யுக்த மாகும். 'பிறைதொழும் பருவத்திலும் பிறைதொழு தறியாள்" என்பர் நம்பிள்ளை அறியாக் காலத்துள்ளே, அடிமைக்கண் அன்பு செய்வித்து (திருவாய் 2.3:3). என்னும்படியிருக்கின்ற இவளுக்குச் சிறுதெய்வ வழிபாடு சிறிதும் பொருத்தமில்லை. வேதாந்த விழுப்பொருளான வண்துவராபதி மன்னனுடைய திருநாமத்தைச் சொல்வி ஏத்துதல் செய்யவே இவள் நோய் நீங்கும் (10).இவ்விடத்தில்: முலையோ முழுமுற்றும் போந்தில; மொய்பூங் குழல்குறிய; கலையோ அரையில்லை; காவோ குழலும்; கடல்மண்னெல்லாம் விலையோ எனமிளிருங்கண், இவள்பர மே!பெருமான் மலையோ திருவேங் கடமென்று கற்கின்ற வாசகமே (60) (போந்தில - தோன்றவில்லை; மொய் அடர்ந்த; பூகுழல் - மென்மையான தலைமயிர்; குறிய . குட்டையாயுள்ளன; கலை - ஆடை; அரை " இடுப்பு: நா.நாக்கு: குழலுக்-குதலைச் சொல்லாடு கிறது; கற்கின்ற வாசகம் - பயில்கின்ற வார்த்தை) என்ற திருவிருத்தப் பாசுரம் அதுசந்திக்கத் தக்கது. . . . . இந்தப் பதிகம் முழுவதும் தலைவி எம்பெருமான்மீது ஈடுபட்டிருக்கும் நிலையைக் (அநந்யார்ஹத்துவம்) காண يه 2. தலைவியின் பெருமை இதைத் தோழி வாயில் வெளிப்படச் செய்கின்றார் ஆழ்வார். தம் பெருமையைத் தாமே வெளியிட்டுக் கொள்ள வேண்டுமென்று ஆசைப்பட்டு
