தாய்ப் பாசுரங்கள் 239 இராவணன் முடிந்தான் (முமுட்கப்படி 135) காண்க. இன்ன காலத்திலே மேகம் பெய்யும் என்று அறுதியிடவல்லார் ஆருமில்லை. பெய்ய வேண்டியது பெய்யாதொழியவும் பெய்வதற்குச் சந்தர்ப்பம் இல்லாத காலத்தில் எண்ணாத தாகவும் வந்து பெய்யவும் கடவது மேகம்; எம்பெருமானும் அப்படியே; 'வந்தாய் போலவாராதாய், வாராதாய் போல் வருவானே (திருவாய் 6.10.9) திரெளபதிக்கு ஆபத்திலே வந்து முகம் காட்டாதொழிந்தான்: விரும்புதலை எதிர் Lurrgrertogi) "தாவியன்றுலகமெல்லாம் தலைவிளாக் கொண்டான் (திருமாலை-35) என்றிப்படிப் பல படிகளாலே மேகத்திற்கும் எம்பெருமானுக்கும் நியாயங்கள் (சாம்யங் கள்) ஒத்திருக்கும். இவற்றைப் பேசி உருகுகின்றாள் என்கை, கோலச் செந்தாமரைக் கண்ணற்கு: "பெருங்கேழலார் தம் பெருங்கண் மலர்ப்புண்டரீகம் நம்மேல், ஒருங்கே பிறள வைத்தார்’ (திருவிருத். 45) என்று தாமே பேசும் படி எம்பெருமான் தனது செந்தாமரைக் கண்ணோக்கத்தைத் தலைமேல் ஒருமைப்படுத்தி எங்கும் பக்க நோக்கியறியான் என்பைந்தாமரைக்கண்ணனே ( ) என்று நாச்சிமார் திருமுலைத்தடத்தாலே நெருக்கியணைத்தாலும் புரிந்து பார்க்க வறியாதிருந்த தன்மையை நினைத்து உருகு கின்றாள் என்கை. என்கொங்கு அலர் ஏலக்குழலி : கூந்தல் தலைக்கு அழகாயிருக்கும். கூந்தலில்லாத தலை வெறுக்கத்தக்கதாக இருக்கும். அதுபோல வணக்கத்தோடு கூடிய தலை கொண் டாடத்தக்கதாகவும் இருக்குமாதலால், கூந்தல் என்பதற்கு வணக்கத்தை உள்ளுறைப் பொருளாகக் கொள்ளலாம், வணக்கத்திற்குப் பரிமளமாவது-அந்த வணக்கம் பகவத் விஷயத்தளவிலே நிற்காமல் பாகவத விஷயம் அளவும் செல்லுதல் திருமால் திருப்பேர் வல்லார் அடிக்கண்ணிர் குடியமாறன் ( ) என்று தாமே பணித்தபடி பாகவத. பக்தி நிரம்பியவர். :
