இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
தெட்சணாமூர்த்தி பூசாவிதி 86
நீயென்றும் நானென்றும் வேறுமில்லை
நிராகாரம் போலஉந்த னுக்குத்தோணும் நாயென்றும் சென்மத்தால் தாண்டி ஏத்தும்
நற்சென்மம் அல்லவப்பா சித்தன் சித்தன் பாயென்றார் கூடுவிட்டுக் கூடுகொள்ளும்
பதறாமல் இருந்துகொள்ளக் கெவுனம் சாடும் நோயென்ற வறுமையெல்லாம் அகன்று போகும்
நுண்ணிமையாய்ச் சிவலிங்க போதந்தான்ே. 9
தான்ென்ற குளிகைசெபமாலை செய்து
தாக்கப்பா பதினாறு நடுத்தான்ொன்று மானென்ற மதியாளை வட்டஞ் செய்ய
மகம்மேரு போலவுமே ஒளியுங் காணும் கோனென்ற அவள்மூரபஞ் சொல்லப் போகா
கோடிரவி ரூபமவள் சொல்லக் கேளு தேனென்ற மனோன்மணியாள் சிவனுமங்கே
சிந்தித்த போதமெல்லாம் தெளியுந் தான்ே. 10
தெட்சணாமூர்த்தி ஞான பூஜாவிதி 10 முற்றிற்று
