–7 3– நம்பி: (நங்கை சொல்லச் சொல்ல அகல விழித்து அவளையே பார்த்துப் பதறிபவனாக, பதட்டத்துடன்: ) என்னஎன்ன மந்திரத்தைச் சொன்ன்ா யா ,நீ? என்னடி! யாசொன்னாப்: என்ன? அன்றி # என்வாய்ச்சொல் எதிரொலிபாய் ' என்றக் காதில் ஏறிற்றா? என்இைது? உண்மை என்ன? சொக்னதுதான் உக்வாயா சொல்லேக் பென்னே! சொக்டைக் சொன்னாயே சோர்வில் வாமல்.’ இன்னொருகால் சொல்லடி,நீ! எங்கே பார்ப்போம்! எங்கெங்கே சொல்வடி, நீ? ஏடி, சொல்லேன்: 2季 & 尊 நங்கை: மீன்பம் அம்மந்திரத்தை அவ்வாறே சொல்கிறாள்: ) கி. ப-கீலாம்பாதாம் விடிெனும் பலி வர்ணம் சதுர்ப்புஜம் | ப்ாலன்ன-வதனம் தியாயேத் ஸ்ர்வ விக்னோப-லாந்தயே || நம்பி; குருக்களெங்கோ கூறியதைக் கேட்டிருப்பாள்; கேட்டாலும் குறையின்றிக் கூறி வீட்டாள். உருப்போட்டுப் படித்தேன்நான்; ஒருநொ டிக்குள் ஒப்புவித்தாள் எதிரொலிபோல்; பறைக்கு லத்தான்; - ருப்படியா ஒரெழுத்தும் ஒதாச் சாதி உதைக்கிறதே எக்குலத்தை இவள்வா யாவே ! கருப்பினமே! பிள்ளையார் போற்றி இதைக் கவனமாய் இதற்குமுன் கேட்ட துண்டோ? 3% நங்கை : முதற்சொல்லைக் கேட்ட துண்டு; இழாழியுல்லா உளறல், போலும், எதற்கென்றே ட்டு சீட்டேன். இருக்கட்டும்; நான்பைக் காக்க 74. 拳 ● 感 - 《》
