நாமகள் இலம்பகம் கட்டு காளக வுடையினன். கங்து நாமனும் .. வாளொடு கனேயிருள் வந்து தோன்றின்ை. రాళ్ళ3 வந்தவன் தன் மகனைப் புதைத்துவிட்டு நீங்குங்கால், அச் செறி யிருளில் கிடந்த அரசக் குழவியைக் கண்ணும் முன். - . 3. - கந்துக்கடன் சீவகக் குழவியைக் காண்டல் அருப்பிள முலையவர்க் கணங்க கிைய மருப்பிளம் பிறைநுதல் ம்தர்வை வெங்கதிர் பரப்புபு கிடங்தெனக் கிடந்த நம்பியை விருப்புள மிகுதியின் விரைவின் எய்தினன். அ.உ சீவகனது அடையாள மோதிரத்தை மறைத்துக்கொண்டு . குழவியை எடுத்தல் , -’s “ புனே கதிர்த் திருமணிப் பொன்செய் மோதிரம் வனே மலர்த் தாரின்ை மறைத்து வண்கையால் துனைகதிர் முகங்தென முகப்பத் தும்மினன் சினே மறைக் தொருகுரல் சீவ என்றதே, அங். அக. நாள் - நாண்மீன், ஊர்கோள் - ஊர்கின்ற (செல்கின்ற) மேகம், கந்து காமன் - கந்துக்கடன். உம்மை, சிறப்பு. காளக வுடை - கருமையை இடத்தேயுடைய உடை. கனேயிருள் . மிக்க இருள். திங்கள் காண்மீன்களோடு கடப்பது விடுத்து, கோளொடு வந்து வீழ்ந்தது போலக் கத்துக்கடன் தோன்றின்ை என்க. - - அ.உ. அருப்பு - அரும்பு. அனங்கன் - மன்மதன். மருப்பு . கோடு. மதர்வை - மயக்கம், வெங்கதிர் - இள ஞாயிறு பாப்புபு . கதிர் தன் கிரணங்ககாப் பரப்பாகின்று. கிடங்கதென என்பது கிடங்தென என விகாரமாயிற்று. விருப்பு உளம் மிகுதியின் விருப்பத்தோடு கூடிய உள். ளத்தின் மிகுதியில்ை. கண்ட மாத்திரத்தே விருப்பு உள்ளத்தே மிகுந்த தென்க. . 3. அக: புனே கதிர்த் திருமணிப் பொன்செய் மோதிரம் - அழகிய கதிர்களையுடைய உயர்ந்த மணி யிழைத்த பொன்ம்ை செய்யப்ப்ட் மோதிரம். வன மலர் - கையால் ஒப்பனை செய்த மலர். தாரிஞன் . கத்துக்கடன். துனே கதிர் - இருளே நீக்கு தற்கு விரைகின்ற கதிர். முகப்ப . எடுப்ப. எல்லாப் புலன்களுக்கும் விருப்பம் சேறலின் முகப்ப என்ரும். தும்மி குன் - தும்முதல் கன்னிமித்தம். சினே - ஒரு மரத்தின் கிளேயிலே, சிவ - சிவிப்பாயாக. தேவி அச்சத்தால் தன்னுள்ளே வாழ்த்துதலின் " ஒரு குரல் என்ருர், * ※-*
