நாமகள் இலம்பகம் சடு அச்சணந்தி கந்துக்கடன் மனையில் தான் அமுதுண்டது கூறல் கைகவி நறுநெய் பெய்து கன்னலங் குடங்கள் கூட்டிப் பெய்பெய்என் றுரைப்ப யானும் பெருங்கடல் வெள்ளிக் குன்றம் பெய்து துார்க் கின்ற வண்ண்ம் விலாப்புடைப் பெரிதும் வீங்க ஐயன தருளி ல்ையான் அந்தணர் தொழிலே ஞனேன். கoடு தான் சீவகனக் கண்டது கூறல் நிலம்பொறுக் கலாத செம்பொன் நீள்நிதி நுங்தை யில்லம் கலம்பொறுக் கலாத பிண்டி கான்முகன் தமர்கட் கெல்லாம் உலம்பொறுக் கலாத தோளாய் ! ஆதலா லூடு புக்கேன், கலம்பொறுக் கலாத சாய லவருழை ன்ே னக் கண்டேன். கoசு . தான் யானைத் தி நீங்கப்பெற்றது கூறல் ஐயனேக் கண்ணிற் காண யானேத்தி அதகம் கண்ட பையணல் நாகம் போல வட்கயான் பெரிதும் உட்கித் தான் போல ஒழுகுந் தன்மை. வில்வல்லான் - விற் போரில் வல்லுகளுகிய வேகன். கேர்ந்தான் - கேர் கற்கரிய அதனே ாேர்க் து உடன்பட்டான். கoடு. கைகவி கெப்பெய்து அமையும், இனியும் வேண்டா எனக் கையை விரித்துக் கவிக்கு மளவு கெய்யைச் சொளிங்து. கன்னல் - சருக் கரை கண்ட சர்க்கரை தேவர் காலத்தே, பாகுபோல் இளகி மணல் போல் இருக்கும் குழைபாகு குடங்களில் வைத்திருக்கும் வழக்கு உண்டு என்க. என்று உரைப்ப - என்று கங்துக்கடன் கூற, வெள்ளி . . . வண் ணம் - வெள்ளிமலையை அள்ளி யெறிந்து கடலைத் துார்க்கின்றது போல. விலாப்புடை - விலாப்பக்கம். வீங்க - பெருக்க. ஐயனது அருளிளுல் . ஐயருகிய பின்னருளாலே. அக்தனர் அறவோர். தொழிலேளுனேன். தொழிலை புடையவனுயினேன். கoசு. பொறுக்கல்ாத சுமக்கமாட்டாக, நீள் நிதி . நீண்டதிரள். இல்லம் - பெரிய மன. கலம் பொறுக்கலாத - கன் கலத்தையே தானே பொறுக்கமாட்டாத, எல்லா மூர்த்தமும் இவளுதலின், நான்முகன். என்ருர் : ஆதி வேகம் பயந்தோய் (சீவக. 1242) மலரேந்து சேவ டிய மாலென்ப (1610) என்ப மேலும்." தமர் துறந்த ஒர். உலம் - காண். ஊடு . உள்ளே. கலம் . அணிகலம். சாயலவர் - ஆாயலேயுடைய
