245 சுவாமிகள் எப்பொழுதும் முக்காடிட்டு இருப்ப தோடு பிற்பகுதியில் அந்த முக்காட்டை வலக் கண் மறையும்படியாகவும் மூடியிருந்தார். அன் பர்கள் அதன் உண்மையை அறிந்துகொள்ள எண்ணிஞரேனும் சுவாமிகளைக் கேட்க அன்பி ளுல் அஞ்சினர். ஒருநாள் வீராசாமியாகிய சிறு வரை ஏ ன் தாத்தா அப்படி மூடிக்கொண்டி ருக்கிறீர்கள் ?” என்று கேட்கும்படித் துாண்டி விட்டனர். நம்பெருமான் முக்காட்டை விலக்கிய போது வலக்கண் மூடியவண்ணம் இருந்தது. கண்மலர்தலும் பேரொளிப்பிழம்பு, கதிர்ஒளி யினும் பெரிதாய் வீசிற்று. உடனே பெருமான் வலக் கண்ணே மூடிக்கொண்டு, * நீவிர் இங்கு நெருங்கிப்பழகுவது அசாத்தியமாகும் 6г 6йг ш தற்கே அப்படி மூடி மறைத் திருந்தோம் ' என்று அருளினர். இதன் உண்மையை, கதிர்நலம் என்னிரு கண்களிற் கொடுத்தே , அதிசயம் இயற்றெனும் அருட்பெருஞ் ஜோதி -திரு. 6: 1:273 என்பதல்ை அறியலாம். - இந்நிகழ்ச்சிகள் எல்லாம் புருஷோத்தம ரெட்டியார் மகன் வீராசாமி ரெட்டியாரால் கூறி விளக்கப்பட்டவை. காரணப்பட்டு கந்தசாமிப் பிள்ளையிடம் அறிந்தெழுதிய சிதம்பர சுவாமிகளும் இதனைக் கூறுவர். - ஒருபோது சுவாமிகள் அன்பர்களை நோக்கி, நம்மோடு கூடிப்பழகி இருந்தவர்களையும் பின் னர் கேள்வியால் விரும்புகின்றவர்களையும் கைவிட
