100 'ஆருயிர் ஆயிரம் உடைய னாம்எனா சோர்தொறும் சோர்தொறும் உயிர்த்துத் தோன்றினான்’ (14) இஃதும் சுவைக்கத்தக்க புதிய வெளியீடு! இராமனை மகிழ்விக்க அனுமன் வெளிபபடையாகவே அறிவிக்கத் தொடங்கி விட்டான். என்னவென்று அறிவித் தான்? ஐயனே! இங்கிருந்து இலங்கைக்குத் தாவிச் சென் றேன்.-என்னைப் பலர் எதிர்த்தனர்-நான் அவனைக் கொன்றேன்.இவனைக் கொன்றேன்-என இராமாயணமா வளர்த்திக் கொண்டு போனான்? இல்லையில்லை. எடுத்த எடுப்பிலேயே, கண்டு விட்டேன்' என்றான். எதை? கற்புக்கு அணிகலமாவதை. யாராவது சீதை இருக்கிறாள் இலங்கையில் என்று சொல்லக் கேட்டறிந்தேனா-இல்லை யில்லை-என் இரு கண்களால் நேரில் கண்டனன் என் கிறான். 'கண்டனென் கற்பினுக்கு அணியைக் கண்களால்' - (25) என்பது பாடல் பகுதி. இங்கே சீதை என்று குறிப்பிடாமல் "கற்பினுக்கு அணி' என்று உயர்த்திக் காட்டுகிறான். அனுமன் மேலும்கூறுகிறான்: ஐயனே! இல்லையில்லை யான் இலங்கையில் சீதையைக் காணவில்லை; ஒரு நடனத்தைக் கண்டேன்; மூன்று (பண்புகள்) சேர்ந்து கொண்டு குழு நடம் புரிந்தன. அதாவது, உயர் குடிப் பிறப்பு என்ற ஒன்றும், பொறுக்கும் உயர் பண்பு என்ற ஒன்றும், கற்பு என்ற ஒன்றும் களி நடம்- ஆனந்தநடனம் ஆடக்கண்டே ன்' என்று. 'விற்பெருந் தடந்தோள் வீர! iங்குநீர் இலங்கை வெற்பில் நற்பெருந் தவத்தளாய நங்கையைக் கண்டேனல்லேன்
