புலவர் த. கோவேந்தன்
119
இந்திரன், மித்திரன், நாஸத்யெள, வருணன் இவர்கள் சாட்சியாகப் பேசப்பட்டிருக்கின்றனர்
வட மெசப்பொட்டேமியாவில் ஆண்ட மிட்டானி அரசர் பெயர்களும் அகப்படுகின்றன. அவற்றிலும் சமஸ்கிருதத் தொடர்பு காணப்படுகிறது ஸூதர்ணன் (ஸூஅதர்மன்), பர்சசஸ்தர் (ப்ரசாஸ்தர்-ஆளுபவர்), ஸெளச்சதர் (ஸௌக்ஷத்ரர்) அர்த்ததாம, (ரிததாமா) முதலியன இங்கு காணப்படும் மற்றப் பெயர்கள் : வார்த்தாச்வன், வீர்யசூரன், க்ஷேம சூரன், ஸாதவாஜன் முதலியன குதிரைகளைப் பற்றிய நூல் ஒன்றும் இந்த வில்லைகளிலுள்ள சாசனங்களில் காணப்படும் இது குதிரைகளை அவற்றின் உடலில் காணப்படும் சுழிகளைக்கொண்டு, ஏக-வர்த்தனம், துவி-வர்த்தனம் என்று குறிக்கிறது இந்த மொழி சமஸ்கிருதத்திற்கு மிகவும் நெருங்கியதாக இருக்கிறது; இதிலுள்ள ஒலியமிசங்கள் வேதமொழியை ஒட்டியிருப்பதால் இந்தியாவிலிருந்து ஆசியா மைனருக்குச் சென்ற வேத கால ஆரியக் குடும்பங்களைச் சேர்ந்தவராக இந்த ஹிட்டைட்டு மிட்டானியர் இருக்கவேண்டும் என்று சில ஆராய்ச்சியாளர் கருதுகின்றனர்
மேலே சொன்ன வில்லை ஹிட்டைட்டு சாசனங்களின் காலம் கி மு 1500-1300 மக்கள் பரவப்பரவ மொழிகளில் சிறு சிறு வேற்றுமைகள் வளர்ந்து, மொழி பேதங்கள் ஆகின்றன. அவை நாளடைவில் கிளை மொழிகளாக மாறிப் பின்னர்த் தனித்தனி மொழிகளாக இலக்கண இலக்கியங்களுடன் வளர்ந்து விடுகின்றன இப்படியே மூல இந்தோ-ஐரோப்பியம் பல கிளை மொழிகளாகப் பிரிந்தது இப்படிப் பிரிந்த கிளை மொழிகளில் ஒன்றே சமஸ்கிருதம் இதற்கு மிகவும் நெருங்கியதும், கடைசியில் பிரிந்ததுமான மொழி ஈரானியர் (பார்சிகள்)களுடைய மத நூலான அவெஸ்தாவில் காணப்படும் ஈரானியன் அல்லது அவெஸ்தா
