உத்தமன்
உபத்தம்
கொண்டு மாபலி அரசனிடம் கொடை வேண்ட, அவன் மூவடி மண் கொடுக்கக் கொடை பெற்றபின், எல்லாவற்றையும் ஒரே அடியாலே அளந்து கொண்டு, ஏனைய இரண்டடிக்கு இடமில்லாமையால், அவ்வரசனைக் குற்றஞ்சாட்டிச் சிறையிட்டார். இதில் அவர் வினை முதல் என்று கூறுவதற்கில்லை (சிசி பப 284)
உத்தமன் - முதல்வன்.
உத்தமனே- முதல்வனே, மகனே.
உத்தரம் - மறுமொழி, எதிர்வாதம் ஒரு வாத உத்தி.
உத்தர சைவம்- சித்தாந்த சைவம்
உத்தர மீமாஞ்சை- ஒரு தத்துவ நூல். பாதராயண முனிவர் செய்தது. எல்லாம் பிரமமயம் என்று பிரமத்தைச் சிறப்பிப்பது. எனவே, பிரம சூத்திரம் எனப்படும்.
உத்தி - நுணுக்கம். சைவ சித்தாந்த நூல்களில் பல பயனுறு உத்திகள் பயன்படுகின்றன. எ-டு இரட்டுற மொழிதல். உடம்பொடு புணர்த்தல், உரையிற் கோடல்.
உத்தியுத்தர் - விந்துவின் காரியங்களில் முயன்றவர்.
உத்துங்க சிவர் - போஜராஜனின் சித்தாந்த சைவகுரு. குஜராத் மாநிலத்தவர்.
உத்தேசம் - பெயர் மாத்திரையால் எடுத்து ஒதுதல்.
உதான வாயு - உடலிலுள்ள 10 வளிகளில் ஒன்று. எ-டு மெய் தரும் உதான வாயு (சிசி சுப 40)
உந்தி - கொப்பூழ்.
உந்தீபற- உம்-தீ-பெற உம் குற்றங்களை எல்லாம் நீக்குக.
உந்துதல் - கடைதல்
உப்பளம்- உப்பங்கழி.
உபகரித்தல்- உதவுதல்
உபகாரம்- உதவி. காணும் உபகாரம், காட்டும் உபகாரம் என இருவகை. சத்தையும் அசத்தையும் அறிவது. சதசத்தாகிய ஆன்மா எனினும், அவ்வாறு காணுவதற்கு இறைவன் தானே கண்டும் காட்டவும் உதவுகிறான் என்பதைக் காணும் உபகாரம் காட்டும் உபகாரம் என மெய்கண்டார் கூறுகின்றார். உபசாரம் - உபசரிப்பு, வழிபாட்டு முறை, இது 16. 1.தவிசளித்தல் 2. கைகழுவ நீர்தருதல் 3.கால்கழுவ நீர்தருதல் 4.முக்குடி நீர்தருதல் 5.நீராட்டல் 6.ஆடை சாத்தல் 7.முப்புரி நூல்தரல் 8.தேய்வை பூசல் 9.மலர் சாத்தல் 10.மஞ்சளரிசி தூவுதல் 11.நறும்புகை 12.விளக்கிடல் 13.கற்பூரமேற்றல் 14.அமுதமேந்தல் 15.அடைகாய் தருதல் 16.மந்திர மலரால் அருச்சித்தல்.
இவை தொடர்பாகப் பயன்படுங்கருவிகளாவன:குடை, கொடி, விசிறி, கண்ணாடி, சுருட்டி, அப்தாகிரி, சாமரம், அர்க்கிய பாத்திரம்.
உபசார வழக்கு - ஒன்றின் தன்மையை மற்றொன்றின் மேல் ஏற்றிக் கூறுவது. எ-டு அருள் என்பதைத் தாள் என்று கூறுதல். இதே போலப் பாச ஞானத்தை வாக்கு என்றும் அறிவை மனம் என்றும் கூறுவது வழக்கு.
உபத்தம் - கருவாய், தொழிற்பொறிகள் 5 இல் 1.
