பக்கம்:தமிழகக் குறுநில வேந்தர்கள்.pdf/107

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது

சா. இராகவய்யங்கார் 105

வெட்டுங் கலியன் வேல் வெற்றி திரு மாலெழுத் தெட்டும் பறித்த விடம்"என்பது. 

அவர் சேவித்தபோது பாடியருளியது :- 'உறைகழித்த வேலையொத்த விழிமடந்தை மார்தமே

 லுறையவைத்த மனமொழித்தவ்  வுலகளந்த நம்பிமேற் குறையைவைத்து மடலெடுத்த குறையலாளி திருமணங் கொல்லைதன்னில வழிபறித்த குற்றமற்ற செங்கையான் 

மமறையுள்வைத்த மந்திரதைன்முனேமடியொதுக்கி மனமொடுக்கி வாய்புதைத்தவ் மறையுள்வைத்த மந்திரத்தை மாமாலவொன்னலார் கறைகுளித்த வேலணைத்து நின்றவிந் நில்ைமையென் கண்ணைவிட் டகன்றிடா துகலியன்ாணை யானையே.” என்பது. இ வ ரா சி ரி ய ர ா ன திருவாய்மொழிப் ள்ளையன அவதாரஸ்தலம் குந்தி நகரமென்ப. இதுவே கொந்தகை யென்று இப்போது வழங்குவதாம். - இனிப் பழைய சங்கப்புலவர்க்குள்ளும் இச்சேது , ட்டே ண்டேன்பது அவரவர் ஊரா னுரைப் ப்சுர தைவான் என்ற நல்லிசைப்புலவர் கோப் யிர்த்துனைவரென்பதும், அவன் வ ட க கி ரு ந் த த ைன த் தம்முள்ளத்துணர்ச்சியானே உணர்ந்து தாமாகவே அவன்பாற் சென்று தாமும் வடக் கிருந்து அவ்வரசனுடன் உயிர்துறந்தவரென்பதும், அப் புலவர் பாண்டிநாட்டுப் பிசிர் என்னும் ஊரினர் எஎன்பதும்.