கி, பி. 600க்கு முந்திய எஞ்சிய இலக்கியங்கள் 449
“எல்லா நூல்களிலும் கல்லன எடுத்து, எல்லோர்க்கும்
பொதுப்படக் கூறுதல் இவர்க்கு இயல்பு’ (323 உரை.)
எனக் கூறுவதன் மூலம் உறுதி செய்திருப்பதும் காண்க
ஒருவர், தம் காலத்தில் வழக்கில் இருக்கும் நூல்களைக் கற்றறிவது வேறு : தாம் எழுதும் ஒரு நூலுக்கு அந்நூல்களை முதல் நூலாகக் கொள்வது வேறு. திருவள்ளுவர், தம்காலத்தில் இருந்த நூல்களையெல்லாம் கற்றுத் தெளிந்தவர் என்பது உண்மை ; ஆனால், அந்நூல்களே. அவர் நூலுக்கு முதல் நூல்கள் ஆயின என்பது உண்மையன்று,
திருக்குறள், ஒரு முதல் நூலே அன்றி, வழிநூல் அன்று, முதல் நூலாவது யாது ? வழி நூலாவது யாது என்பதற்கு இலக்கணம் வகுத்துள்ளார் தொல்காப்பியர், நல்வினை தீவினைகளைக் கடந்து உயர்ந்தவனும், ஐயம் திரிபு அற்றுக் தெளிந்த பேரறிவாளனுமாகிய முழு முதல் தலைவன் இயற்றியது முதல் நால்.
வினையின் நீங்கி, விளங்கிய அறிவின்
முனைவன் கண்டது முதல்நூல் ஆகும்.';
-தொல் : பொருள் : மரபு ; 96;
அந் நூலை முதல் நூலாகக் கொண்டு இயற்றப்படும் நூல்களெல்லாம் வழி நூல்களாம் ; அவை நான்கு வகைப்படும்: விரிவாகக் கூறியிருக்கும் முதல் நூல் பொருள்களைச் சுருக்கிக் கூறுவது சு ரு க் க ம க க் கூறியிருக்கும் முதல் நூல் பொருள்களைப், பின்வருவோர் எளிதில் விளங்கிக் கொள்வான் வேண்டி, விரித்துக் கூறுவது முதல் நூலில் தொகுத்துக் கூறவேண்டியனவற்றைத் தொகுத்தும், விரிக்க வேண்டியன வற்றை விரித்தும், ஆக இரண்டையும் ஒருங்கே கொண்டு இருப்பது : ஒருமொழியில் இருப்பதை வேறு ஒரு மொழியில் தருவது ஆக வழி வில்கள் நான்கு வகைப்படும்.
‘ வழிஎனப் படுவது அதன்வழித் தாகும்.’
த.வ.ll-29
