இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை
பல்லவி முருகனென்று வருவானுே என்னுள்ளம் உருகக் கூவி யழைக்கின்றேன் முருகன். அனுபல்லவி பெருகும் வெள்ளம் போலே அருள் பெருகும் வள்ளலன்ருே முருகன். சரணம் அருவியாகக் கண்கள் அழுது சோர்ந்து போயும் கருணைதோன்ற ஏகுே கடைக்கணிக்கவில்லை - * * - - ثم ج ب ج ، ب, يمر بهم ير مع உடலும் சோர்ந்ததின்னும் ஊனுறக்கமுமில்லை • • - - ____-f] ci sair ar skr கடலே தீர்ந்து யானும் நம்பிதோள்கள் சேர முருகன. r
リン○○ぶ
