தமிழ்ப் பழமொழிகள்
65
அற்றதுக்கு உற்ற தாய்.
அற்றது கழுதை, எடுத்தது ஓட்டம்.
அற்றது பற்று எனில் உற்றது வீடு. 1475
- (கொன்றை வேந்தன்.)
அறக்கப் பறக்கப் பாடுபட்டாலும் படுக்கப் பாய் இல்லை.
அறிக் கல்வி முழு மொட்டை.
அறக்காத்தான் பெண்டு இழந்தான்; அறுகாத வழி சுமந்து அழுதான்.
அறக் காய்ந்தால் வித்துக்கு ஆகாது.
அறக் குழைத்தாலும் குழைப்பாள்; அரிசியாய் வைத்தாலும் வைப்பாள். 1480
அறக் கூர்மை முழு மொட்டை.
அறங்கையும் புறங்கையும் நக்குதே.
- (பி-ம்.) அகங்கையும்.
அறச் செட்டு முழு நஷ்டம்.
அறத்துக்கும் பாடி, கூழுக்கும் பாடி.
அற நனைந்தவருக்குக் கூதல் என்ன? 1485
- (பி-ம்.) குளிர் என்ன?
அறப்படித்த பூனை காடிப் பானையில் தலையை விடும்.
அறப்படித்த மூஞ்சூறு கழுநீர்ப் பானையில் விழுந்தாற் போல.
- (இது தவறான பாடம்.)
அறப்படித்தவர் கூழ்ப் பானையில் விழுவாராம்.
அறப்படித்தவன் அங்காடி போனால் விற்கவும் மாட்டான்; வாங்கவும் மாட்டான்.
- (பி-ம்.) கொள்ளவும்.
அறப்பத்தினி அகமுடையானை அப்பா என்று அழைத்தாளாம். 1490
அறப் பேசி உறவாட வேண்டும்.
அறம் இருக்க மறம் விலைக்குக் கொண்டவாறு.
- (பழமொழி நானூறு.)
அறம் கெட்ட நெஞ்சு திறம்கெட்டு அழியும்.
அறம் செய்ய அல்லவை நீங்கி விடும்.
அறம் பெருக மறம் தகரும். 1495
அறம் பொருள் இன்பம் எல்லார்க்கும் இல்லை.
அறம் வெல்லும்; பாவம் தோற்கும்.
அற முறுக்கினால் அற்றுப் போகும்.
- (பி-ம்.) முறுக்கு.
