48
பெற்று விட்டாயல்லவா? மெத்த மகிழ்ச்சி... எல்லாம் அவன் செயல்!...” என்று ஆசி கூறினான்.
லிங்கன், வேலன்,சுந்தன் ஆகிய மூன்று வீரப்புலிகளும் ஏமாற்றம் சூழ சிலைபோல நின்றார்கள். பீமன் போலிருக்கும் தங்களைவிட்டு, யாரோ பட்டிக்காட்டானுக்கு மெய்க்காப்பாளன் வேலை கிடைத்திருக்கிறதே என்று அதிசயப்பட்டார்கள்; ஆத்திரப்பட்டார்கள்.
‘மன்னர்பிரான் அவர்களைக் கண்டு என் நன்றியை எங்கள் குடும்பத்தின் சார்பில் தெரிவிக்க வேண்டும்...’ என்று கூட்டத்தை நெரித்துக் கொண்டு ஓடினான் இளைஞன் மாணிக்கம்.
“தம்பி நில்! மன்னனைப் பார்க்க வேண்டுமா ? இதோபார்...” என்று சொல்லிய அந்தக் கிழவன், தன் வேஷத்தைக் கலைத்தான்.
மன்னன் விஜயாலயன் தோன்றினான்! “ஆ!” என்றான் வாலிபன்!
“தம்பி! அதோபார், அந்த மூன்று பேர்களும் பார்க்க பீமன்சூரன் மாதிரி தோன்றுகிறார்கள். உடல் வளர்ந்திருக்கிறது; ஆனால் அவர்களுக்கு உள்ளம் வளரவில்லையே, பாவம்! நான் காலையில் ஆற்றில் அகப்பட்டுக் கொண்ட கிழவனாக நடித்ததுகூட வெறும் நாடகம்; என் சோதனையில் அவர்கள் மூவரும் தோற்றார்கள். உதவி கோரியபோது, ஆபத்துக்கு உதவாமல் ‘பூ’ என்று அலட்சியமாகப் போய்விட்டார்கள். இப்படிப்பட்டவர்-
