பக்கம்:திருக்குறட் குமரசே வெண்பா, பொருட்பால் 3.pdf/168

விக்கிமூலம் இலிருந்து
இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்படவில்லை

56. டு கா டு ங் கோ ன் ைம 23む5て விளங்கி நின்றமையால் வெற்றிவேல் செழியன் என வியன் பெயர் பெற்று யாண்டும் உயர்ந்து கின்ருன். மதுரையம் பதியில் .ே க | வ ல ன் கொலே புண்டு இறந்ததை அறிந்ததும் தனது நீதியான ஆட்சியில் அநீதி நேர்ந்து விட்டதே! என்று உள்ளம் ப ைத த் து கெடுஞ்செழியன் என்னும் பாண்டிய மன்னன் மாண்டு போன்ை. போகவே அந்த நாடு பாதுகாப்பின்றிப் பரி தாபகிலேயில் படர் படர்ந்திருந்தது. இறைவன் இல்லா மையால் துறைகள் தோறும் துயர்கள் தொடர்ந்தன: மறை ஒலிகள் மறைந்தன: கறவைகள் குறைந்தன: மிறைகள் மிடைந்தன. அந்த அவல நிலைகளே அறிந்த இந்த வேந்தன் தன் ஆட்சியை அமைச்சரிடம் ஒப்பித்து விட்டு நேரே மதுரைக்கு வந்தான். நேர்ந்திருந்த குறை. களே எல்லாம் விரைந்து நீக்கினன். எவ்வழியும் சென் வையாகக் கூர்ந்து ஒர்ந்து சீர்திருத்தங்களே சிசெய்தான்: செய்யவே யாவும் சிறந்து விளங்கின. யாவரும் உவந்து வந்தனர். எங்கும் வளங்கள் பொங்கிப் பொலிங்தன. தண்தமிழ் வேலித் தமிழ்நாட் டகம் எல்லாம் நின்று நிலே இப் புகழ்பூத்தல் அல்லது குன்றுதல் உண்டோ மதுரை? கொடித்தேரான் குன்றமுண் டாகும் அளவு. செய்யாட்கு இழைத்த திலகம் போல் சீர்க்கொப்ப வையம் விளங்கிப் புகழ்பூத்தல் அல்லது பொய்யாதல் உண்டோ? மதுரை; புனே தேரான் வையையுண் டாகும் அளவு. (பரிபாடல்) இவ்வாறு நகரமும் நாடும் புகழ் பொலிங்துவர இவன் முறை புரிந்து வந்தான். காப்பை இழந்தபோது பூத்து: நின்ற குறைகளே எல்லாம் இவன் போக்கி யருளினன். காவலன் காவான் எனின் ஆ பயன் குன்றும்; அது: தொழிலோர் நூல் மறப்பர் என்பதை இவன் அறிந்துச வியந்தான். குறைகளே நீக்கித் தன் கோக்குடி முறையை உயர்வா ஆக்கி யருளின்ை. அந்தப் பரிபாலன முதை களே நோக்கி யாவரும் இவனே ப் போற்றி வந்தனர்.