("4
f 5. நெஞ்சொடுபுலத்தல்,
அவர் எதிலர் ஆகுவது எளிதன்றோ ? என்று நெஞ்சொடு புலந்து
கூறியது. ஏதிலார் என்றாள், பிறர் மலையிற் சொல்லுதல: ன் - க்
1293 . எள்ளி விைளிவா மென் றெண்ணி பவர் திற
முள்ளு மு:யிர்க்காத நெஞ்சு
(இ) -ன்) அவர் திறத்தைத் தானும் இகழ்ந்தால் அதனானே தனக்கு இனிவர வு உளவாகக் கருதி தினை யம தின் துை சக வ மாட்
டாத நெஞ்சு , எ று).
இது, தலைமகள், நெஞ்சு அவரைப்போலத் தா னும் இகழ லாயிருக்க . இகழ் தின்றது மில்லை; அவர் செயலைக்கேளாது சா:ை வும் வல்லுகின்றதில்லை யென்று அதனோ டு புலந்து கூறியது.
1294 தாரை மறந்தே னவர் மறக் கல்லா வென்
ை .ெ தஞ்சித் பட்டு.
(இ-ன் ) எனக்கு இன்றியமையாதம் தாணினையும் கடைப் பிடிக்கி லேன் , அவரை மறக்கமாட்டாத என் நன்மையில்லாத
பேதை நெஞ்சோடு கூட்டுப்பட்டு, (எ-று).
இது, தலைமகள் யான் காணாது துாது விட்டதும் என் நெஞ்சு மறவாமையாலே” என்று அதனோடு புலந்து கூறியது.
295 , இரிையன்ன நின்னொடு சூழ்வார்யார் நெஞ்சே
துரிைசெய்து துன்வாய் காண் மற்று.
(இ-ன்) நெஞ்சே! நீ புலவியை நீளச்செய்து, பின்னை நுகர மாட்டா ய், ஆதலான் . இனி அப்பெற்றிப்பட்ட எண்ணத்தை நின் னொடு எ ைஒனு வார் யார்? இல்லை, (எ- று) .
தலைமகனோ டு புலக்க நினைத்த நெஞ்சினை , முன்பும் ஒரு நாள் புலந்து ய நில்லா வாயிாை ய், இ ைனும் புலப் பேனா யின் அறைபோகுவை ஆகலான் தனியே எண்ணிக்கொள்கின்றேன் ; நின்
னே டு என ரிை லேன் . என்று அதனோடு புலந்து கூறியது. 5
--- - --- - -
‘நெஞ் சு” என்பது மனக் பாட ம்
l
