82
திருமந்திரம்
43. அவ்வியம் பேசி அறங்கெட நில்லன்மின்
வெவ்விய னாகிப் பிறர்பொருள் வவ்வன்மின்
செவ்விய னாகிச் சிறந்துண்ணும் போதொரு
தவ்விக்கொ டுண்மின் தலைப்பட்ட போதே. (196)
உயிர் நிலையாமை யுணர்ந்தோர் தவிர்வனவும் செய்வனவும் இவையென வுணர்த்துகின்றது.
(இ - ள்) பொறாமையாற் கோட்டமுடைய சொற்களைப் பேசி அறம் சிதைய நில்லாதீர்கள். கொடுமையுடைய நெஞ்சத்தராய்ப் பிறர்க்குரிய பொருளைக் கவர எண்ணாதீர்கள். (உயிர் உடம்பில் நிலைபெற்றிருக்கும் காலத்திலேயே) செம்மையுடைய நெஞ்சத்தினராய் வாழ்க்கையிற் சிறந்து விளங்கி உண்ணுங் காலத்து ஒரகப்பையாவது நும்மை வந்து அடைந்தோர்க்குக் கொடுத்து உண்பீர்களாக எ -று.
அவ்வியம்-பொறாமை; கோட்டமுடைய சொற்கள். வெவ்வியன்-கொடுமையுடையோன். செவ்வியன்-செப்பமுடையவன்; நடுவு நிலைமையுடையோன். தவ்வி-அகப்பை. தலைப்படுதல்-நேர்படுதல்; வந்தடைதல்.
கொல்லாமை
ஐயறிவுடையன முதல் ஓரறிவுடையன வீறாய உயிர்களை மறந்துங் கொல்லுதலைச் செய்யாமை.
44. பற்றாய நற்குரு பூசைக்கும் பன்மலர்
மற்றோர் அணுக்களைக் கொல்லாமை ஒண்மலர்
நற்றார் நடுக்கற்ற தீபமும் சித்தமும்
உற்றாரும் ஆவி அமர்ந்திடம் உச்சியே. (197)
