திருவுந்தியார் - திருக்களிற்றுப்படியார்
87
யோகம் பத்தியோகம் என இருதிறப்படும் என்பது மேலே விளக்கப் பெற்றது.
பத்தியோகத்தில் உறைத்து நின்று இறைவனையடையப் பெற்றவர்களது பெருமையினை விரித்துக் கூறுவன பின்வரும் திருக்களிற்றுப்படியார் திருப்பாடல்களாகும்.
52. கண்ணப்ப னொப்பதோ ரன்பின்மை யென்றமையாற்
கண்ணப்ப னொப்பதோ ரன்பதனைக்-கண்ணப்பர்
தாமறிதல் காளத்தி யாரறிதல் அல்லதுமற்
றாரறியு மன்பன் றது.
இஃது அன்பின்திறத்தால் ஆன்மபோதம் ஒழியுமாறுணர்த்துகின்றது.
(இ-ள்) “கண்ணப்ப னொப்பதோ ரன்பின்மை” என மாணிக்கவாசகர் அருளிச் செய்தமையால், அத்தகைய பேரன்பின் தன்ம யினைக் கண்ணப்ப நாயனரும் காளத்தியப்பரும் அறிவாரன்றி மற்று யாவராலும் அறியக்கூடிய எல்லையுள் அடங்கிய அன்பு அதுவன்றென்க எ-று.
ஆரும் என முற்றும்மை விரித்துரைக்க.
‘முன்பு திருக்காளத்தி முதல்வனார் அருள்நோக்கால்
இன்புறு வேதகத்திரும்பு பொன்னானாற் போல்யாக்கைத்
தன்பரிசும் வினையிரண்டும் சாருமல மூன்றும்அற
அன்புபிழம் பாய்த்திரிவார் அவர்கருத்தின் அளவினரோ’
எனவியந்து போற்றுவர் சேக்கிழார் நாயனார்.
53. அவிழ்ந்த துணியில் அவிழ்ந்த அவிழை
அவிழ்ந்த மனத்தால் அவிழ்க்க-அவிழ்ந்தசடை
வேந்தனார்க் கின்னமுத மாயிற்றே மெய்யன்பிற்
சேந்தனார் செய்த செயல்.
இதுவும் அது.
(இ-ள்) நூல்கள் பிரிந்த விரிந்த கந்தைத் துணியில் குழைந்த களியமுதினை மலர்ந்த உள்ளத்தோடு அவிழ்த்து நிவேதிக்க அக்களியமுது விரிந்த சடையினையுடைய நடராசப் பெருமானுக்கு இனிய திருவமிர்தாயிற்று; மெய்யன்பினையுடைய சேந்தனார் ஆன்மபோதங் கெடச் செய்த அன்பின் செயல் அதுவன்றோ எ-று.
